Timewatch is de eerste EP die The Divine Comedy uitbracht in 1991, een jaar na hun officiële debuut Fanfare For The Comic Muse. Met de band nu zelf achter de productietafel en iets meer tijd om op te nemen komt er meer vrij van waar de sound even later naar toe zal gaan.

Opgenomen met hetzelfde trio als het debuut, dus met songschrijver Neil Hannon op zang/gitaar, John McCullagh op bas/achtergrondzang en Kevin Traynor op drums, is te horen dat het toeren met het debuut al flink wat doorgroei heeft veroorzaakt. Het trio muzikanten klinkt compacter en absoluut beter spelend dan op het debuut. De lekker energieke titeltrack biedt in het middenstuk al een mooi onverwacht rustpunt waarin het volwassen stemgeluid van Hannon al veel duidelijker te horen is.

Het op de titelsong volgende Jerusalem heeft dezelfde energie waarin je, als je de wat gruizig klinkende elektrische gitaar wegdenkt, al iets van de latere The Divine Comedy in hoort. Ook hier probeert de band in het tussenstuk wat nieuwe dingen uit. Nog niet geheel geslaagd maar interessant genoeg in de wetenschap van wat gaat komen.

The Rise And Fall, bekend van het debuut, vinden we ook op de Timewatch EP terug. In een langgerekte versie met prominente groovy drums en uitwaaierend, lekker gruizig klinkend gitaarwerk naar de overgewaaide Manchester Madchesterstijl gerestyled. Erg sterk is het niet maar als curiositeit zekere aantrekkelijk.

Timewatch is nog meer een vervolg op de sound van hun debuut Fanfare For The Comic Muse dan dat er echt grote nieuwe muzikale stappen gezet worden.

NB. De Timewatch EP maakt onderdeel uit van de uitgebreide boxset Cupid, Folly and Time – Thirty Years of Divine Comedy. De EP is opgenomen op de dubbeldikke Juveneilia CD.