×

Recensie

Alternative

01 mei 2023

Bettie Serveert

Bettie Serveert

Attagirl

Geschreven door: Edwin Hofman

Uitgebracht door: Palomine Records

Attagirl Bettie Serveert Alternative 4 Bettie Serveert – Attagirl Written in Music https://writteninmusic.com

Palomine, het legendarische debuutalbum van Bettie Serveert, is 30 jaar oud en krijgt dit jaar een welverdiende reissue. In het kader van de Revisionist History Series van Matador verschijnt de plaat op 23 juni van dit jaar op doorschijnend oranje vinyl, samen met de Brain-Tag 7-inch single die destijds ook bij de originele persing werd geleverd. Een mooie aanleiding voor een Bettie Serveert special dit voorjaar. Een special waarin alle albums van de groep, én voorloper De Artsen, een voor een zullen passeren.

Het eerste decennium van de nieuwe eeuw stond bij Bettie Serveert meer in het teken van het experiment. Na drie pittige gitaarplaten bleek Private Suit in 2000 een verrassend aangenaam, meer ingetogen album, terwijl opvolger Log 22 uit 2003 door Peter Visser ooit werd aangeduid als ‘onze kunstacademieplaat’. Visser had tijdens een rustigere fase in 2001, 2002 een harddiskrecorder, ritmebox en sample-apparatuur aangeschaft. Elektronica en dance kropen hierna voorzichtig in de muziek van de band. Hoewel de stijlaanpassingen zonder meer fris en geslaagd waren, raakte de groep in die jaren toch wat meer buiten beeld bij het grotere publiek. Dat betekende overigens niet dat Bettie Serveert op haar retour was. Verre van.

In maart 2004 speelt Bettie Serveert op het steeds belangrijker wordende South by Southwest festival, in Austin. De links met Amerika zijn nog steeds sterk. Dat jaar brengt de band tevens het alweer zesde studioalbum uit: Attagirl. Ook deze plaat laat relatief weinig stevig gitaarwerk horen. Het lichte, subtiel opzwepende Dreamaniacs is een stemmige, dansbare song met melancholieke strijkers en bubbelende elektronica. ‘My head is on a cloud’, aldus Carol van Dyk. Het is niet altijd nodig om één bepaalde richting in te gaan en al helemaal niet om een bepaalde kant op geduwd te worden. ‘Life is just a piece of cake’. Ook de titeltrack, met een gastrol voor Robin Berlijn op gitaar, is een stapje opzij van de ‘vertrouwde’ indierock. Melodieus, artistiek en meer ‘Europees’; Attagirl is fraai en een tikje ongrijpbaar. En een hart onder de riem: ‘Don’t say luck is something like a riddle / You paid for your place in this world / Attagirl’.

Met de lekkere, pakkende tracks Don’t Touch That Dial en Hands Off schroeft de band het tempo op en klinkt men vertrouwder, al is de Bettie Serveert van 2004 nog steeds een stuk minder gekarteld dan in de jaren negentig. Laatstgenoemde song is de vinnigste track van de plaat: ‘People always kill the things they love / Let’s make a sign that says Hands off’. Peter Vissers gitaar bijt hier lekker van zich af. Ook op het wiegende Staying Kind, dat langzaam aanzwelt tot een eruptie met krachtige gitaarlijnen, spreken zijn snaren spannend en eloquent. Een mooie, dramatische omlijsting bij Van Dyks teksten die uitmonden in teleurstelling: ‘I lay down beside you, I savour the time / But later at night you’ll just change your mind / ‘cause you’re not the staying kind’.

Greyhound Song is een maalstroom vol geluidjes en noise, leunend op een tegendraadse ritmiek. Van Dyk opent indringend: ‘Well, I lost my little brother when I was still wearing braces / But if I could, I’d find another’ … ‘You’re eyes aren’t blue, but they’re as misty as a sea fog / But for a brother I’d still choose you’. Hierna volgt het logische akoestische rustpunt, halverwege de plaat: You’ve changed is de self check, de analyse van een relatie.

Naast de drie oerleden Carol van Dyk, Peter Visser en Herman Bunskoeke treden op Attagirl maar liefst drie verschillende drummers aan: Jeroen Blankert, Jeffrey Kok en Gino Geudens. Blankert was op Log 22 al te horen. De keyboards komen van Martijn Blankestijn. Attagirl is door alle wisselingen én de experimenteerzucht – die nergens teveel domineert – een prima en vooral frisse plaat geworden. De opvallendste track in dit kader is Versace. Net als de albumopener is ook dit een subtiel opzwepende, stemmige track met strijkers. Onontkoombare, dansbare en vooral stijlvolle sfeerpop.

De tweede helft van het album biedt met 1 Off Deal verder nog een warme, vertrouwd aandoende indiepopsong die een bepaalde tijdloze klasse uitstraalt, zonder nu echt enorm op te vallen. De afsluitende song is een verrassende cover van Bright Eyes: Lover I Don’t Have to Love. Een fraai lied van wanhoop, verlangen, ontnuchtering en bitterheid. Jaren later, als het streamingtijdperk zich heeft aangediend, ontwikkelt deze cover zich overigens tot een van de meest gestreamde songs van Bettie Serveert.

De impact van Bettie Serveert is anno 2004 wellicht niet zo groot als in de eerste helft van de jaren negentig maar het pleit voor de bandleden dat men zichzelf niet herhaalt. Dat de muziek daarbij nog steeds karakteristieke ‘Bettie-trekken’ behoudt, is alleen maar prettig. Muziek met echte persoonlijkheid; het is iets waar je nooit teveel van kunt hebben.

Ten tijde van Attagirl is Bettie Serveert zoals gezegd nog steeds gewild op de internationale podia. In de herfst van 2004 speelt de band bijvoorbeeld in Ancienne Belgique te Brussel. Het podium wordt gedeeld met Voicst. Joppe Molenaar, drummer van Voicst, zal zich een aantal jaren later als vaste drummer bij Bettie Serveert voegen, hetgeen ook weer een frisse wind in het bandgeluid zal betekenen. In 2005 trekt Bettie Serveert weer de Atlantische Oceaan over voor een stevige tournee door de VS en Canada.



  1. Dreamaniacs
  2. Attagirl
  3. Don't Touch That Dial!
  4. Greyhound Song
  5. You've Changed
  6. Versace
  7. 1 Off Deal
  8. Hands Off
  9. Staying Kind
  10. Love I Don't Have to Love

Meer uit deze special

  1. 30 jaar Palomine: we blikken terug met Bettie Serveert
  2. De Artsen – Conny Waves with a Shell
  3. Bettie Serveert – Palomine
  4. Bettie Serveert – Lamprey
  5. Bettie Serveert – Dust Bunnies
  6. Bettie Serveert – Plays Venus in Furs and Other Velvet Underground Songs
  7. Bettie Serveert – Private Suit
  8. Bettie Serveert – Log 22
  9. Bettie Serveert – Attagirl
  10. Bettie Serveert – Bare Stripped Naked
  11. Bettie Serveert – Pharmacy of Love
  12. Bettie Serveert – Oh, Mayhem!
  13. Bettie Serveert – Damaged Good
  14. Bettie Serveert, Bauer en Bud Benderbe. In gesprek met Berend Dubbe
  15. Palomine and other favorites: hartverwarmend Bettie Serveert jubileum in TivoliVredenburg