Palomine, het legendarische debuutalbum van Bettie Serveert, is 30 jaar oud en krijgt dit jaar een welverdiende reissue. In het kader van de Revisionist History Series van Matador verschijnt de plaat op 23 juni van dit jaar op doorschijnend oranje vinyl, samen met de Brain-Tag 7-inch single die destijds ook bij de originele persing werd geleverd. Een mooie aanleiding voor een Bettie Serveert special dit voorjaar. Een special waarin alle albums van de groep, én voorloper De Artsen, een voor een zullen passeren.

Als Bettie Serveert in 2006 besluit om zich kleiner intiem te presenteren, hoort daar ook een open interview bij. FaceCulture praat met Carol van Dijk en Peter Visser over het continu op elkaars lip zitten tijdens de Amerikaanse tournee en kleine irritaties die op den duur grote gevolgen hebben. Ook het Chitlin’ Fooks avontuur komt aan bod, waarbij de frontvrouw duidelijk aangeeft dat ze Bettie Serveert niet verlaat, maar waarbij die angst het voortbestaan wel in de weg ligt. Deze ongedwongen sfeer, komt net wat te ingestudeerd losjes over. De Bare Stripped Naked release valt met het vijftienjarige bestaan samen. De opzet is om een luisterliedjesplaat te bewerkstellen, waarmee ze met de semi akoestische setting op de unplugged reeks aansluiten. Alleen ligt die memorabele winst halende periode alweer een tijdje achter ze. MTV richt zich op het Real World gebeuren, muziek is hier ondertussen bijzaak. Video Killed The Radio Star, Reality Killed The Video Star. Music Television staat ondertussen gelijk aan Media Television.

Net als collega muzikanten biedt ook Bettie Serveert in de vorm van een DVD iets extra’s. Sterker nog, de Live In Brussel geluidsopnames krijgt lovende reacties. Natuurlijk is het Ancienne Belgique een prachtige concertzaal, en Bettie Serveert verkeert in bloedvorm, toch voegen de overige opnames weinig toe. Het is allemaal wat semi knullig (bewust?) amateuristisch in beeld gebracht, het Amsterdamse Heartland Studio geploeter geloof ik ondertussen wel. Misschien kunnen ze het Belgische optreden los op CD uitbrengen, dan komt het beter tot zijn recht. Maar zoals ik reeds aangeef past het wel bij het tijdsbeeld. Toch zijn de DVD’s al snel achterhaald. Het nieuwe YouTube is in opkomst, en deze richten zich op volledige optredens. Mijn aandacht gaat dus alleen naar de Bare Stripped Naked CD uit. De hele vinyl revival ligt nog in de verre toekomst, ondertussen neemt nu de vraag naar de ouderwetse langspeelplaat al een aantal jaren toe. Misschien een mooi toekomstproject om zich daar op te richten, om alle Bettie Serveert platen op vinyl te releasen?

Bettie Serveert benadrukt nogmaals dat ze het meeste profijt hebben van alles in eigen beheer uitbrengen. Zoals Peter Visser het zelf mooi verwoordt; als manager van je eigen band werk je extra hard, en zo is het maar net. Folky Roots From The Netherlands, hoe puur wil je het hebben. Vanwege haar leeftijd transformeert Carol van Dijk zich van dromerige zangeres tot ervaringsrijke verhalenverteller. Een gewaagde, niet geheel risicoloze werkwijze, omdat de tracks veelal in een gemoedelijke veredelde demo fase verkeren, maar dat daar heel sterk materiaal tussen zit. Overtuigt Carol van Dijk dan volgt de rest van de band haar wel. Samen met Peter Visser presenteert ze zich als woordvoerder van de band, Herman Bunskoeke kiest voor zekerheid, en richt zich op een voltooide koksopleiding. Het muzikantenbestaan levert voor hem nog steeds geen stabiele werkgarantie op. Het drummersprobleem is ook niet verholpen, Gino Geudens is net als de eerdere hulptroepen Stoffel Verlackt en Pascal Deweze uit de Metal Molly stal afkomstig, Martijn Blankestijn versterkt het viertal met zijn toetsenwerk.

Na het frisse Attagirl is Bare Stripped Naked het berustende vervolg. Carol van Dijk krijgt eindelijk dat verdiende oude bluesrandje op haar stem. In Roadmovies laat ze zich tot haar ontevredenheid door andere mensen aankleden en etaleren. Hell = Other People, het verzet tegen de gangbare normalisatie is nog steeds een groot issue. De erfenis van de Amerikaanse tournees settelt zich in de lichte countrybegeleiding. De juiste single, op het verkeerde moment. Het is overbodig om er nog een alternatieve uptempo out-take op te plaatsen, blijkbaar denken de Betties daar anders over. Soms lopen ze net achter de feiten aan, hier zijn ze de Americana rage weer net voor. Daarom is het zo leuk om juist nu Bare Stripped Naked op te pakken. Het dromerige The Rope behoort net als Roadmovies en Hell = Other People tot de hoogste klasse. Persoonlijke 2nd Time favoriet heeft een donkere dreigende gitaartwist, waarbij de bijna menselijke pianotoetsen het eenvoudig over de positieve grenslijn trekken, en de schoonheid van de bloedmooie songs nogmaals verzilveren.

Love & Learn begraaft het verleden om van de toekomst te leren. Het sombere slepende Brain-Tag is hoe dan ook al een van de Palomine prijsnummers, al is Carol van Dijk daarop een tikkeltje te schreeuwerig. Dit maakt ze nu door haar stem controle volledig goed, al gaat dit wel enigszins te koste van de gemeende emoties. Elimineer je deze, dan offer je tevens het kippenvelmoment op. De jazzy Certainlie uitvoering van Log 22 is passender dan het hakkelende Bare Stripped Naked Neil Young eerbetoon. Prima uitvoering, maar het versleten jasje is door veelvoudige wasbeurten behoorlijk gekrompen, en past niet meer. Storm camoufleert de Bettie Serveert materiaalvermoeidheid welke zich ook bij de bandleden opdringt. Het afgedankte All the Other Fish restmateriaal is een kindvriendelijk dromerig slaapliedje, waarbij de strijkers gepast naast de basisopstelling plaatsnemen. Dat liefde blind maakt, weten we ondertussen wel, dat hoeft Bettie Serveert met What They Call Love niet nogmaals te benadrukken. Het theatrale Painted World cabaret wijkt wel heel erg pijnlijk van hun kenmerkende sound af. Bare Stripped Naked is de eerste plaat waarbij Bettie Serveert mijn aandacht niet de hele tijd vasthoudt.