Palomine, het legendarische debuutalbum van Bettie Serveert, is 30 jaar oud en krijgt dit jaar een welverdiende reissue. In het kader van de Revisionist History Series van Matador verschijnt de plaat op 23 juni van dit jaar op doorschijnend oranje vinyl, samen met de Brain-Tag 7-inch single die destijds ook bij de originele persing werd geleverd. Een mooie aanleiding voor een Bettie Serveert special dit voorjaar. Een special waarin alle albums van de groep, én voorloper De Artsen, een voor een zullen passeren.

Bettie Serveert blijft imponeren. De band klinkt op haar negende album, Pharmacy of Love, steviger en spannender dan ooit. Na bijna 20 jaar is van enige slijtage nog absoluut geen sprake.

Verrassend hoe Bettie Serveert ons alternatieve Nederlandse muzieklandschap is blijven bepalen over de kleine 20 jaar dat ze bestaan. In 1991 opgericht maakten ze gelijk in de beginperiode duidelijk dat de band internationale allure had en kort daarna ook verkreeg. Met originele, sterke en ijzersterke albums bleef de band populair. Over de jaren leek de opgebouwde fanbase in het buitenland soms, opvallend genoeg, sterker als in Nederland. Maar ja, het Nederlandse alternatieve publiek kan soms erg grillig zijn met bands die langer als 5 jaar bestaan. En met een publiek radiostation die de band altijd genegeerd heeft wordt het ook moeilijk nieuwe fans erbij te krijgen. Bettie Serveert leek dit alles echter niets te deren en ging onverdroten verder.

Na het langs de theaters touren voor het vorige album Bare Stripped Naked ging de band de studio in om weer eens ouderwets te rocken. Zij hadden nooit kunnen voorspellen dat hun negende album Pharmacy of Love uiteindelijk zo’n uitbundige en enerverende verzameling songs is geworden. Gelijk met albumopener Deny All heb je die onstuitbare Bettie sfeer uit de begindagen weer volledig te pakken. De retestrakke ritmesectie met Herman Bunskoeke en gastdrummer Joppe Molenaar (van Voicst) legt de basis voor de weergaloze gitaarpartijen en solo’s van Peter Visser. Carol van Dyk blijft zingend en gitaarspelend het coole en warme middelpunt. Of het nu de aanvulling van Molenaar aan de band is of gewoon het feit dat Bettie weer eens ouderwets van leer wilde trekken met ijzersterke songs: Pharmacy of Love heeft een urgentie die het gros van veel tegenwoordig populaire bands ontbeert.

Of het nu de eerder genoemde openingstrack, het daarop volgende ‘Semaphore’, het erg mooie van Moss ‘geleende’ Mossie (let op die geniale Peter Visser solo!), Change4You of het super aanstekelijke The Pharmacy is. Hoogtepunt van het nieuwe album is het heerlijk lang (9 minuten!) uitgesponnen Calling waarin Peter Visser nog maar een keer laat horen nog steeds de meest relevante en geniale gitarist van Nederland te zijn (met Anne Soldaat als zijn dicht-in-de-buurt-komende tweelingbroertje). Pharmacy of Love is het ongelooflijke goede negende album van Bettie Serveert, een band waar we in Nederland toch veel trotser op moeten zijn.

-Deze recensie verscheen oorspronkelijk op Written in Music op 22 januari 2010.