Boven in de bergen, een half uur rijden vanuit het centrum van Bolzano, ligt een ideale plek voor concerten in de bossen. Elk jaar vinden hier weer memorabele concerten plaats. Vandaag is het de eer aan het Franse La Litanies des Cimes, een verrassend klinkend trio dat zowel uit oude traditionele als nieuwe muziek put en deze met de vrijheid van jazz benadert.

Clément Janinet (viool), Elodie Pasquier (klarinet) en Clement Petits (cello) zijn afzonderlijk al fantastische muzikanten, maar gezamenlijk hebben ze een fascinerende chemie waarop hun composities vanaf de allereerste tonen emotievol binnenkomen.

Muzikaal lastig te plaatsen pakken ze hun composities op in fraaie sferen waarbij ze traditioneel met folk verbinden en dan vervolgens haast als een klassiek trio klinken. Door steeds juist wat langer door te duwen in een bepalende muzikale richting is hun muzikale stijl nog lastiger te vatten.

Wat overblijft is vol in hun muziek op blijven gaan waar de omgeving nog flink aan meehelpt ook. Het aandachtige publiek zie je soms met de ogen het bos indraaien om zich bewust te zijn van waar we zijn. La Litanies des Cimes helpt daar dan bij met een meer dan stemmige en verrassende soundtrack.

Van een geheel andere orde is dan in de middag weer Fat Honey, die voor het Waaggebouw in het centrum spelen en, precies waar een openluchtconcert voor iedereen voor bedoeld is, ook hun set opbouwen. Dus het klinkt groovy en het Italiaanse trio weet een voor iedereen feestelijke sfeer neer te leggen met raps en al.

Prima gekozen voor dit moment van de dag (5 uur ’s middags) en voor de terrassen er omheen natuurlijk al net zo leuk. Voor de bezoekers van het  festival, die juist muzikaal de diepte in willen worden getrokken, een relaxed tussendoortje.

Van toegankelijk naar avontuurlijk is dan weer wat er op de avond gebeurt. Op het grote podium van het Kapuzinerpark staat Oliphantre, een uitdagend drietal waarvan zangeres Leila Martial uit Frankrijk komt en gitarist Francesco Diodati en drummer Stefano Tamborrino uit Italië.

Hun set is indrukwekkend. Het uitdagende gitaarspel van Diodati blijkt de onvoorspelbare basis waarover Martial en Tamborrino hun muzikale krachten invulling geven. Steeds wordt er een spannend muzikaal landschap gecreëerd waarin jazz naar alternative duikt en waarin de band zelfs stevig weet te rocken. En vervolgens met veel souplesse weer ingetogen nieuwe wegen inslaat.

Het wederom weer uitbundig toegestroomde publiek sluit het trio als snel in de armen en regeert al net zo uitbundig als dat dat een dag eerder bij het concert van Martial en Kid Be Kid gebeurde. Prima set!

In de kelder van het restaurant Batzen Hausl, het Batzen Sudwerk Cal’de Bezzi, wordt de avond vervolgens afgesloten met een uur lange set van drummer Sébastien Brun aka Ar Ken / Seb Brun. Een indrukwekkende performance waarbij hij drumpatronen op een organische manier aan elektronica verbindt. De veelal repeterende drumpatronen in een drone-achtige sfeer met elektronica bewerkt en daardoor de spanning steeds knap weet op te voeren. De uit het Franse Bretagne afkomstig muzikant speelt vrijwel in het donker een set waarmee hij je volledig in zijn muziek trekt.