Met een wel heel fijne jazzhuttentocht sloot Südtirol Jazzfestival zijn zeer geslaagde eerste postcorona editie af. Drie locaties met steeds weer verschillende muzikale invalshoeken en de leden van András Dés Rangers als blikvangers gecombineerd met fraai zomers weer boden een trip om heel veel energie uit te halen en die voorlopig nog flink bij je te houden.

Het is een lange busrit richting de rotsachtige bergen die je van de hoge heuvels in Bolzano al kan zien als je met de kabellift vanuit de stad naar boven gaat. Zo’n anderhalf tot twee uur rijden maar met een steeds weer adembenemend uitzicht. Het laatste stuk vol haarspeldbochten brengt ons naar de parkeerplek waarvandaan we naar de eerste hut kunnen lopen: Ütia Munt de Fornella.

Tijd eerst voor een fijne cappuccino, we zijn en blijven tenslotte in Noord-Italië, om daarna in het gras zittend te genieten van de muzikale escapades van saxofonist János Ávéd en drummer András Dés, overduidelijk de twee extraverten binnen de band. Zij spelen wederom een fraai spel met het publiek,

Niet alleen met hun grote muzikale skills maar tevens met de manier waarop ze die gebruiken. Het drumwerk van Dés vanachter zijn kleine drumstel is verbluffend en als hij uitwijkt naar andere objecten, een terras, een rots of wat dan ook, hij weet er altijd weer iets fascinerends ritmisch van te maken.

Ávéd duikt op twee-derde van het optreden ineens met zijn instrument volledig in de snare van het drukstel om daar met effect een ander geluid uit te halen. Prachtig gezicht. Na het optreden van ongeveer 30 /40 minuten vertrekken voor een prachtige wandeling over de rotsen en bergen naar de volgende plek. Daar staat al wat lunch en drank klaar om even bij te komen.

Gitarist Márton Fenyvesi en contrabassist Mátyás Szandai spelen daarna op een heuvel bij Ütia de Göma een behoorlijk ingetogen set met naast improvisaties ook een prachtige lang uitgesponnen versie van Radiohead’s High And Dry. Wat is Fenyvesi toch een prachtig gitarist. Nauwelijks versterkt klinkt zijn akoestische spel weer net zo rijk als de dag daarvoor in het bos. De folk van András Dés Rangers komt overduidelijk van hem.

Szandai speelt elastisch met hem mee en laat Fenyvesi mee bewegen met sterk spel en mooie passages. Vreemd om het duo zo ingetogen voor die immense rotsen te horen en zien spelen. En een indrukwekkende werking van natuurlijk en muziek om je heerlijk in op te laten gaan.

Er wordt regen verwacht en we moeten dus even flink doorlopen om onze laatste hut zonder nat te worden te bereiken. Dat lukt net niet maar opdrogen kan prima in Ütia de Börz waar de band door de regen ook naar binnen verkast om daar een set te spelen. De twee duo’s nu weer verenigd tot volledig band en het met repertoire van het album einschließlich als uitgangspunt.

Het wordt weer een andere en erg mooie set. Wat een bijzonder gezelschap is dit András Dés Rangers toch en wat mogen we blij zijn dat we hen dit weekend zo vaak kunnen zien spelen. Hun van dikke folkgloed voorziene jazz is rijk aan kleuren en sferen en de mannen pakken elke plek waar ze spelen weer aan om andere muzikale kanten uit te diepen.

Een prachtige dag in de bergen met meesterlijke muziek, pfffff, dat zou ik echt wel veel vaker willen. Ik ben alleen bang dat ik er weer een jaar op moet wachten. Südtirol Jazzfestival Alto Adige is en blijft één van de mooiste en meest bijzondere jazzfestivals van Europa. Niet alleen door de avontuurlijk muziek die door programmeur/festivaldirecteur Klaus Widmann maar juist ook de locaties die door zijn team met Max von Pretz en Stefan Festini Cucco als belangrijkste mensen wederom perfect geregeld werden.

Bizar eigenlijk hoe ze in anderhalve maand een festival zoals deze editie uit de grond hebben gestampt in die zo onnavolgbare coronatijden. Ze hadden mij niet gelukkiger kunnen maken de afgelopen week. Live muziek om volledig vervoerd bij te raken, een festival sfeer zo relaxt en goed, publiek open om avontuurlijk muziek te verwelkomen en muzikanten die superblij zijn weer op het podium te staan. Het kon niet op deze editie.

Foto’s: Oliver Weindling