Dit is het vijfde luik van Lu’s Jukebox, een rond een bepaalde artiest of specifiek muzikaal thema opgebouwde reeks liveregistraties die tijdens de Coronaperiode  van 2020 noodgedwongen in de studio tot stand kwamen. De van een beroerte revaliderende zangeres focust op de wellicht, weerom in mineur en beperkte kring te vieren, eindejaarsfeesten. Zo’n kerstplaat resulteert niet zelden in een eerder kleffe over sentimentele bedoening.

Bij Lucinda Williams is dat geenszins het geval, naast de van Chuck Berry bekende riffs van Run Run Rudolph trekt de door roffelende drums en luide gitaren aangedreven punkrocker Merry Christmas (I Don’t Wanna Fight Tonight) van The Ramones de aandacht. In de respectievelijk van Freddie en Albert King geleende kerst Christmas Tears en een funky Santa Claus Wants Some Lovin’ figureert het bijtende gitaarwerk eveneens in een hoofdrol. De rauwe voordracht van La Williams levert onvermoede wat lusteloze uitvoeringen op van onder andere Christmas in New Orleans, het van Charles Brown afkomstige Please Come Home From Christmas klinkt wanhopiger en desolater dan ooit.

Het op vervaarlijk slepende slides geënte Little Red Rooster van Howlin’ Wolf passeert met een aangepaste tekst van Tom Petty, waarrond Runnin’ Down A Dream, het eerste deel van de reeks was opgebouwd. De van countrylui als Buck Owens en Merle Haggard afkomstige kerstsmart wordt hier bedacht met een compromisloze rudimentaire Williams behandeling waaran zelfs het van Judy Garland afkomstige Have Yourself A Merry Little Christmas, een uit 1944 daterende klassieker niet ontsnapt.

Voor wie niet van die gebruikelijke, overvloedig in smart gedrenkte suikerspinnen vormt deze  persoonlijke, wars van vals sentiment, rockende kerstboodschap ongetwijfeld een acceptabel alternatief.