Wellicht had je voordien nog nooit van Heather Little gehoord. De zangeres groeide op in Texas in Austin en Dallas, tijdens de beginjaren van het millennium perfectioneert ze in relatieve stilte haar songwriters skills, die worden in countrykringen ten zeerste geapprecieerd. Heathers songwerk is ondertussen geadopteerd door oner andere Travis Meadows en Sunny Sweeney, Miranda Libert nam Me and Charlie Talkin’ op en deelde eveneens de schrijftafel met Heather voor Gunpowder & Lead. Het dramatisch verhaal over een getergde vrouw die ten einde raad het heft in eigen handen neemt klinkt indringender dan ooit op treurige cellotonen en vocale backing door Van Plating en sluit By Now af.

De basistracks werden in Capitola, Californië onder hoede van Brian Brinkerhof opgenomen en aangevuld met geïnspireerde instrumentatie van een indrukwekkende, uitsluitend door klassenbakken bevolkte, gastenlijst met Audley Freed, Duke Levine, Kevin Barry en Jared Tyler die samen met John Jackson het akoestische en elektrisch versterkte snarenwerk aanleveren, Russ Pahl legt accenten met pedalsteel terwijl Joe Newberry het, al even in het genre gebruikelijke, banjogetokkel brengt, orgel en pianowerk zijn van John Deaderick afkomstig.

Five Deer Country, een meeslepend countryduet met Rusty Van Sickle F blijkt meteen een sterke opener, de combinatie van banjo, accordeon en zacht  snerpende slide creëert de perfecte background bij dit verhaal dat zich op Texaanse grond afspeelt.

“They don’t make a ring for hands like mine”, zucht Heather, een doodeerlijke openbaring van een misgelopen huwelijk. Het is de hoge stem van Patty Griffin die de smartelijke, gebroken zang flankeert. In het al even mistroostige This Life Withou You horen we weerom de stem van La Griffin.

My Fathers Roof is een indringende evocatie over misbruik in familiale kring en ademt een haast ondraaglijke wanhoop uit, een gedempt trompetje versterkt dat gevoel van schrijnende hulpeloosheid.”There ain’t no refuge, comfort, or shelter under my fathers roof”.

Landfall, biedt nauwelijks enige troost, die weergaloos mooie pianoballade met droevige cellotonen is ongetwijfeld één van de vele hoogtepunten. Transistor Radio, een in heimwee gedrenkte terugblik over een lang vervlogen periode, vormt een fraai tweespan met het weemoedige California Queen.                

Weliswaar vertrouwd klinkende muziek, de telkens vanuit een verassende invalshoek gebrachte verhalen in de meeslepende duetten of verstilde countryfok passages kunnen nauwelijks genegeerd worden. Heather Little is naast een uitmuntend songwriter een al even bevlogen zangeres.  Better By Now herbergt een intrigerende collectie van uit het leven gegrepen muzikale snapshots en prijkt nu al in mijn persoonlijk eindejaarlijstje wat Americana betreft.