Lil’ G.L. Presents
Jukebox Charley
Met een voorouder zoals western hero Davy Crockett is Charley, die al jong het Texaanse grensstadje San Benito omruilde voor een zwervend bestaan, voorbestemd om in de countryscene te verzeilen. Dat toonden langspelers die vanaf Lonesome As A Shadow circuleren duidelijk aan. Crockett overstijgt het traditionele genre met autobiografische verhalen geïnspireerd door eindeloze omzwervingen en zijn armoedige jeugdjaren en vaak dakloze periodes van New Orleans tot New York City en Europese steden. Crockett ontwikkelde een persoonlijke Gulf & Western sound waarin country verweven wordt met western swing soulvolle R&B, cajun en andere invloeden uit Texas en Louisiana.
Na The Valley, een terugblik op zijn harde bestaan in Texas begon de rusteloze troubadour na een levensreddende hartoperatie aan een nieuw hoofdstuk met Welcome To Hard Times en het al even voortreffelijke Music City USA, de vierde langspeler in evenveel jaren. Ondertussen verschenen er naast dat ‘reguliere’werk onder de schuilnaam Lil’G.L. drie episodes waarin Crockett zijn favoriete Honky Tonkers en andere illustere countrylui eert, in het recentste deel focust integraal op de muzikale nalatenschap van de betreurde James Hand.
Met Charley’s Juke Box graaft Lil’G.L. diep in de countryroots, knappe gitaartwang en pedalsteel geven na het van Willie Nelson bekende Make Way For A Better Man de ruimte aan het uit het debuut van Jerry Reed geplukte I Feel For You, , die onvolprezen ‘guitar man’was overigens betrokken bij de openingssong.
Die andere sleper van Nelson, het met strijkers en zwoele koortjes gelardeerde Home Motel, lijkt Crockett op het ranke lijf geschreven en dat geldt evenzeer voor de van Johnny Paycheck afkomstige aangepaste titeltrack. Na de outlaw klassieker Diamond Joe wordt de hardleerse vooringenomenheid van het countrymilieu nog eens op de korrel genomen in Where Have All the Honest People Go.
Naast de onvermijdelijke Battle With The Bottle op dartele honky tonk piano mag een song over diep snijdende hartenpijn hier niet ontbreken. Het door Kay Adams gecomponeerde Heartbreak Affair aangereikt door Porter Wagoner en het schrijnende Out Of Control van George Jones en de uit het songboek van Tom T. Hall afkomstige Lonely In Person en bovenal I Hope It Rains at My Funeral eisen de aandacht op evenals de minder bekende Red Sovine waarvan Six Foot Under werd geselecteerd.
Met hulp van de accuraat authentieke begeleiding van The Blue Drifters en producer Billy Horton overtuigt Charley Crockett moeiteloos met zijn persoonlijke, meer gepolijste, reconstructie van vergeten countrywerk. God weet wat voor fraais de man nog uit de Stetson tovert.