Na een periode als bassist in bluegrasscombo’s schakelde Buddy Miller over op gitaar. Dat  resulteerde in prachtige ongeëvenaarde klanken die uit de vintage Wandre’ gitaren opborrelen en naast talloze studiosessies vanaf de jaren negentig op zijn solowerk opduiken en in  het verleden albums van Heather Myles, Emmylou Harris en Julie Miller sierden.

Buddy was van meet af aan betrokken bij des seculiere studiosessies van Julie  de zangeres, destijds nog actief in Contemporary Christian circuit die hij in de jaren zeventig in Austin ontmoette en in’81 huwde. Naast het voortreffelijke solowerk van Buddy zijn er bijdragen als gitarist en producer bij Julie’s solowerk. Buddy kon altijd al op de medewerking van countrydames rekenen.

Vanaf 2001 volgen er in navolging van de legendarische countrytandem Dolly Parton en Porter Wagoner met lange tussenpauzes duetprojecten zoals Written In Chalk en Breakdown On 20th Ave. South met Julie in de hoofdrol als songwriter.

Dat is weerom het geval op In The Throes, met uitzondering van Don’t  Make Her Cry, een song die  Dylan samen met gospelsista Regina McCrary componeerde en wegschonk aan Buddy, Julie personaliseerde en werkte die song verder uit. Dat resulteerde in een wonderlijke tedere ballade met het soulvolle zangwerk van Buddy op de voorgrond.

“You’re My Thrill”, zingt Julie als de warme bariton van en het sfeervol resonerend snarenwerk van Buddy het wat zeurderige kinderstemmetje flankeren gebeurt er iets bijzonder in die prachtige slowburner. Het is de instinctmatige interactie tussen het duo dat ondertussen al ruim een halve eeuw een muzikaal verbond smeedde en de kwaliteit van Julie’s songwerk dat in het verleden gretig werd afgenomen door illustere collega’s. Een winnende combinatie die ook in de fel bijtende titeltrack imponeert en het al even gedreven, door banjo en gitaar aangesuurde, Niccolo.

Bijzonder is de ingetogen, met cellotonen van Matt Slocum verluchte, pianoballade The Last Bridge You Will Cross met harmoniezang van Emmylou Harris. The Painkillers Ain’t Workin’ en de ongemeen rauwe blues van het door Julie gedebiteerde I’ve Been Around vormen een fel contrast.

Vervolgens neemt Buddy het vocale voortouw over in een slepende akoestische passage I’ll Never Live It Down. In het door fiddle aangedreven We’re Leavin’ versmelten de stemmen en wordt metten het afscheid aangekondigd. Bevlogen werkstuk van Buddy en Julie dat evenals het  meesterlijke Breakdown On 20th Ave.South van intense schoonheid getuigt.