En de veertigste editie van één van de beste Europese jazzfestivals is weer van start gegaan: Südtirol Jazzfestival Alto Adige. Om en rond de Noord-Italiaanse stad Bolzano zullen de komende tien dagen weer een veelvoud aan spannende concerten gaan plaatsvinden en wij zijn er weer voor verslag aanwezig. En met het grootste plezier van de wereld.

De opening was in ieder geval gelijk roerig. Klaus Widmann, de man die de afgelopen decennia als artistiek directeur de scepter op een grandioze manier zwaaide, bleek niet alleen afwezig vanwege een coronabesmetting maar liet tevens, in een ingesproken tekst via de speakers, horen dat dit de laatste editie is die hij als artistiek leider doet. En wat onvolledig en onwennig afscheid zo natuurlijk. Laten we dus hopen dat hij later in de week genoeg hersteld is om zijn gezicht nog te kunnen laten zien.

De band die de opening verrichte had alle kleuren van zijn diverse smaak, een smaak die het festival over de jaren een broedplaats van nieuwe Europees talent heeft gemaakt. Hij gaf de groep muzikanten de bandnaam EUROPA en vroeg gitarist Reinier Baas de belangrijke man te worden om de muzikale lijnen van de band uit te zetten.

Een fantastische band stond er dus op het podium met naast (natuurlijk) de Nederlandse Baas, basheldin Ruth Goller (die uit deze streek vandaan komt en al jaren tot de Britse jazzelite behoort), de Britse saxofonist Soweto Kinch, de Finse tenorsaxofonist Lyytinen, de Amerikaans/Italiaanse tenorsaxofonist Dan Kinzelman, de Slovenische cellist/drummer Kristijan Krajncan, de Britse Lauren Kinsalla (zang) en Alice Grant (zang).

Een wel heel fraai gezelschap die immer voor avontuur zorgt en op uitnodiging van Klaus al helemaal. Die verwacht niets anders. De band speelt een set die stukken bevat die van alle muzikanten afzonderlijk zijn, zodat iedereen met deze band zijn eigen composities op een verrassende manier kan herbeleven. En dat gebeurt vanavond volop.

De band pakt gelijk fantastisch op met een flinke klap dwarse jazz vol wisselende structuren waarbij de maar kleine twee dagen samen oefentijd bepaald niet opvallen. Lekker dynamisch spelende muzikanten die met veel bravoure hun instrument ter hand nemen en met elkaar van het podium spatten.

Eerste hoogtepunt van de set is het van Kinch afkomstige Savages, een compositie waarvan hij van tevoren aangeeft dat deze een oorsprong in Bolzano heeft gehad (benieuwd naar het verhaal gezien de titel). Een lekker spetterende compositie in die typische Kinch stijl waarbij jazz, hiphop en vol vrij avontuur bij elkaar samenkomen.

Tweede hoogtepunt is een onverwacht Skylla-moment als naast de geweldige Lauren Kinsella, en zangeres die naast een prachtige zangstem ook de meest bijzondere keelklanken laat horen, ook Alice Grant komt te staan en ze samen met Goller een fraai stuk van hun gelijknamige debuutalbum spelen. De robuuste sound van de elektrische bas van Goller en drie zangstemmen is van een buitengewone schoonheid. Live zelfs nog imposanter dan op het geweldige album.

Een derde hoogtepunt komt met het door de volledige band uitgevoerde Smooth Jazz Apocalyps, een compositie van Baas die de set fascinerend afsluit. Op plaat vooral bekend in de uitvoering met het Metropole Orkest spelen ze juist met deze band misschien wel de definitieve uitvoering. Geweldige compositie, geweldig gespeeld.

Het idee van Klaus Widman om deze muzikanten samen te brengen was wederom een uitstekende. Technisch perfecte muzikanten die juist daardoor in vrijheid kunnen doorzoeken en daardoor alleen maar beter worden. Veel te veel talent in één band ook, en dat is vanavond juist heerlijk, vooral omdat er met zoveel plezier gespeeld wordt.

Natuurlijk hebben Goller, Baas, Kinch, Lyytinen, Kinzelman en Kinsella binnen de Europese jazz hun sporen al flink uitgezet en hun talent al optimaal laten zien. Mooi om daar nu ook Krajncan bij te kunnen scharen. Zo cool om hem van cello naar drums te zien switchen. En dat beide ook geweldige te zien spelen. (NB, hij doet ook solosets waarbij hij allebei speelt!)

Een mooie uitdagende, soms lekker dwarse, openingsavond die op veel bijval van het publiek kon rekenen. Fijn om ook weer in het Kapuzinerpark te zijn. Het ommuurde park in het hart van Bolzano, dat sinds vorig jaar gebruikt wordt. Kleinschalig maar voorzien van alles. Perfecte start voor 10 dagen jazzfeest.