Life, de tweede van The Cardigans laat, in vergelijking met hun debuut Emmerdale, een muzikaal bizarre groei horen. Buitengewoon hoe de band binnen een jaar in songs schrijven en bandsound zo omhoog schiet.

Het fantastische, super aanstekelijke Carnival dat het album opent openbaart gelijk een band die in een tijdloze sfeer, die erg neigt naar zoete zestiger en zeventiger jaren pop maar dan wel met een fijn rafelig gitaarrandje, zijn muzikale weg perfect gevonden heeft.

Songschrijver Peter Svensson is met nog maar één album in de catalogus gelijk maar doorgegroeid naar een meester van het schrijven van compacte popsongs die net zo aanstekelijk als met fijn onverwachte ‘twists and turns’ verpakt zijn. Een stijl van songs schrijven die bijvoorbeeld ook Stuart Murdoch van Belle & Sebastian altijd zo kenmerkt en ook vergelijking kent met ons eigen Daryll-Ann.

Hoe fijn klinken tracks als Gordon’s Gardenparty, Daddy’s Car en Tomorrow en hoe mooi is de ballade Beautiful One wel niet? En dat is dan alleen nog maar kant A. Op de B kant vinden we dan nog prachttracks als Travelling With Charly, Fine, het mooie gelaagde Sunday Circus Song, Hey! Get Out Of My Way (hoeveel aanstekelijker wil je het hebben?) en de ook weer erg fijne albumafsluiter Closing Time.

Life klinkt zo levendig, opwindend, sprankelend en fijn divers als een popalbum behoort te klinken. Een album dat alles in zich heeft.