Door gebruik te maken van extreme symboliek en zeer nationalistische teksten maakt Jérôme Reuter het zichzelf niet gemakkelijk. De toon is geregeld erg hard en confronterend, terwijl Rome zich op andere momenten romantisch en sprookjesachtig opstelt. Juist als deze prachtige neofolk kant zich openbaart, maak je met een mooie gedragen voorstelling van de realistische droomwereld van Rome kennis.

Als een naar zijn roots zoekende troubadour zwerft de Luxemburger Jérôme Reuter door Europa. Zijn vorige standplaats Italië is met zijn donkere politieke achtergrond de inspiratiebron voor Le Ceneri di Heliodoro. De Ierse pubs en het woeste landschap vormen de The Dublin Session basis, waar hij met plaatselijke muzikanten op zoek gaat naar de verbintenis en raakvlakken tussen de verschillende achtergronden. Het sterke familiaire verlangen om samen met de gepassioneerde ruwe doorleefde inwoners muziek te maken staat hierbij op de voorgrond.

Die Ierse traditie zit in de doorleefde sound. Door het gebruik van bouzouki, fluit, viool en Ierse doedelzak krijgen de nummers van Rome juist de begeleiding die het beste bij de band past. De aandacht richt zich nu veel meer op de songstructuur, en minder op de lyrics. Toch zijn deze ook weer overtuigend genoeg. Vaterland sluit perfect bij het onafhankelijkheid gevoel aan waarvoor jaren gestreden is. Dat eeuwige gevecht en het incasseren van het verlies en vol trots zich staande houden komt thematisch ook in Mann Für Mann terug.

Het is juist de kracht om teleurstelling en somberheid niet tot haat en agressie te verbuigen. De verboden boodschap moet rijpen, en heeft dan wel meerdere luisterbeurten nodig voordat hij doel treft, maar dan blijft deze wel hangen. The Dublin Session komt in eerste instantie als een veredelde unplugged plaat binnen, maar is absoluut veel meer dan dat. Het vriendschappelijke karakter overheerst, als eenmaal het vertrouwen gewonnen is, vloeit de drank, en is er tijd voor stoere verhalen.

Met de speeltijd van een klein half uurtje moet dit een tussenstation in de zoektocht naar de geschiedenis van de Europese folklore zijn. De tot koning gekroonde felle leeuw op de albumhoes wordt door de Shamrocks beschermd. Normaal in de vader, de zoon en de Heilige geest gesymboliseerd. Vreemd genoeg gebruikt Rome hier geen klavertje drie, maar juist een klavertje vier. Geluk zal hier wel gelijk aan positieve hoop staan.