In 2022 kreeg Malcolm Holcombe de diagnose, kanker, met de onzekere toekomst was het meer dan ooit urgent om nieuw songwerk op te nemen. Samen met  zijn trouwe compagnon, de multi-instrumentalist Jared Tyler werden alvast enkele songs opgenomen in de Echo Mountain Studios in  Noord Carolina, later aangevuld met bijkomend werk groeide de opvolger van Tricks of the Trade uit tot het achttiende werkstuk van de in de buurt van Asheville verblijvende troubadour.

Wie een beetje vertrouwd is met het repertoire van Holcombe weet dat hij niet bepaald de meest vrolijke Frans is. De man worstelt zowat zijn halve leven met zijn demonen, een hardnekkige drankverslaving depressie,.. en nu kanker maar hij is een overlever die terugvecht. Zijn gitaar en  vlijmscherpe teksten die uit krassende, rochelende zangpartijen opwellen zijn de wapens. Een niet onbelangrijke rol is weggelegd voor Jared Tyler. Die manifesteert zich als vanouds als voortreffelijk begeleider, naast percussie brengt hij instinctmatig met zijn uitgebreide snarenarsenaal genuanceerde accenten aan in het eigenzinnige repertoire dat dieper snijdt dan ooit.

Dat is meteen duidelijk in de gedreven  titeltrack. “People talk about losin’ runnin round in circles wonder who’s listenin’ and prayin’ for mercy”, wordt ons toevertrouwd in het op twangend snarenwerk Fill Those Shoes.

Na een ogenschijnlijk wat minder sombere bluegrasspicker Hard Luck City komen we met The Wind Doesn’t Know You bij iets wat door ingewijden in de buurt van Holcombe als ‘Malcolmisms’ omschreven wordt. De niet zelden ongenadige confrontatie met zijn leefwereld en bijhorende  gewetensvolle observaties, “It’s an everyday battle wakin’ up in the mornin’ with the rattle and the hustles of the card and the warnin’ of the measure of the clock tickin’ forward”

Bijtende, waarschuwende commentaren in Happy Wonderland “ you gotta butter your bread on the right side, don’t wistle at the women’round here, that corn fed bible belt mama’s gotta skillet made for yoyur head. Zo gaat het verder met donkere folk op akoestische picking tot aan de bezwerende afsluiter Bring To Fly.

Malcolm Holcombe imponeert sterker dan ooit met sombere bespiegelingen die bij iedere luisterbeurt intenser klinken.  Bij uitgestelde concerten in de touragenda slaat de twijfel toe, hopelijk evolueert zijn gezondheid alsnog in gunstige zin zodat hij zijn indringende verhalen op het podium kan vertellen.climbing from the dust I swallowed behind. …Great spirit lift me from despair