Carrett T. Capps
In The Shadows (Again)
“Born in San Antone”, zingt Garrett T.Capps, in de gelijknamige hartverscheurende ode aan zijn geboortestad. Ruim vier decennia na het eerbetoon van zijn illustere voorganger uit de Alamo City, Doug Sahm. Evenmin als de betreurde pionier beperkt Capps zich tot een welomlijnd genre. Los Lonely Hipsters , het debuut van deze jonge Texaan, was ons helemaal ontgaan. Gelukkig belandde de opvolger via een gunstige wind wel in onze brievenbus. Dat is een goede zaak met zijn experimenteerdrift in een eigenzinnig repertoire sluit deze cowboy onmiskenbaar aan bij avontuurlijke generatiegenoten uit de alt.country stal zoals Sturgill Simpson en Daniel Romano.
In The Shadows (Again) huist nu in mijn cd speler en het eerste verhaal ontvouwt zich, Born Into A Ballroom, ingetogen akoestische picking krijgt vrij vlug het gezelschap van pedalsteel en zweverige synthesizers. De alomtegenwoordige pedalsteel van BJ Cole vervult eveneens een prominente rol in Go Home, een op slepende ritmiek en snarentwang geënt treurig verhaal over pillen in de broekzak en hardnekkig knagende heimwee naar de achtergelaten thuishaven. In de titelsong In The Shadows( Again) komt daar na een rommelige drum-intro een hitsige fiddle bij en huppelen de hakken van de cowboyboots driftig over de plankenvloer van de honky tonk.
The Instaterstate 35 Waltz, het moet van wijlen Gram Parsons geleden zijn dat we nog met zo’n prachtige, hartverscheurende slijper geconfronteerd werden. Na een uitstapje in de kosmos, het begeleidende combo opereert niet toevallig onder de naam Nasa Country, worden de schuiven van de modulaire synthesizer ongeneerd opengedraaid en Capps debiteert in Here Right Now een monotoon parlando dat verwantschap vertoont met Jason Ringenberg’s stemtimbre.
Dancin’ Hands evolueert op de groove van een haast Spectoriaanse wall of sound gecombineerd met een psychedelische getinte achtergrond. Na die zweverige tracks lijkt Baby Please sterker geworteld in traditionele countryroots, tenminste als je die vervormde geluiden even buiten beschouwing laat. Overigens verzeilen we na een instrumentale intro bij Trouble’s Callin’ een tergend traag golvend epos dat zich over de elf minuten sleept, een avontuurlijke ontknoping van een lichtjes fantastisch album. Een uitgebreide tournee brengt Garrett T. Capps in oktober naar de podia van de lage landen.
