Amelia White
Home Sweet Hotel
Tijdens haar tienerjaren verhuist Amelia White vanuit het rurale Virginia naar Boston. In de muziekcollectie van haar ouders ontdekt ze naast The Beatles, en Rolling Stones de blues van Muddy Waters en het balladewerk van Elton John. Haar oudere broer brengt haar de eerste akkoordgrepen bij en vrij snel begint ze me de hulp van gitaar te componeren.
Enkele van die liedjes verzeilen op het uit 1999 daterende debuut Come and Goes. Vanuit Nashville, waar ze sinds 2001 met Duane Jarvis en andere getalenteerde songwriter en muzikanten uit de plaatselijke songsmidse samenwerkt, stuurt ze nog een reeks langspelers de wereld waaronder het in 2009 uitgebrachte Motorcycle Dreams. Hetzelfde jaar overlijd Jarvis, Amelia bedenkt hem met een fraai eresaluut Beautiful and Wild. Op het recente Old Postcards keert ze terug naar haar jeugd- en kinderjaren.
Die niet van nostalgie gespeende terugblik krijgt nu een vervolg met Home Sweet Motel. Weerom een collectie die achter de ietwat onderkoelde zang behendig laveert tussen singersongwriters werk en countryneske pop met rinkelende en galmende gitaartjes van het superieure tweespan Sergio Webb (David Olney) en Stuart Mathis (Lucinda Williams). De titelsong die in Allentown in Philadelphia ontstond is een snapshot van de niet zelden eenzame momenten tussen twee concerten. Ook in andere songs komt het aspect van dat ontheemde leven on the road en de tegenstelling tussen de glitter en glamour op het podium en als het applaus uitgestorven is, de moeilijke, zelfs vernederende momenten aan bod. White’s wat verweerde stemtimbre herbergt een diepere emotionaliteit die in songs als het klaaglijke Dangerous Angels en Leaving My Blood boven drijft. “
Rainbow Over The East-Side straalt voorzichtig wat meer optimisme uit, Amelia bezingt met enige dankbaarheid de geborgenheid die ze in haar nieuwe thuishaven in Nashville vindt. Een rauw bijtend Dogs Bark heeft een donkerder randje en deelt een venijnige tik uit aan onverbeterlijke roddelaars. Love Cures en het samen met Charlie Faye gecomponeerde Right Back To My Arms ademen meer vertrouwen in toekomst of blijft het een onbereikbare droomwereld voor Amelia White zoals in het memorabele Six Foot Down doorschemert. De nieuwe langspeler is andermaal een fraaie etappe in het persoonlijke oeuvre van een zangeres met een verhaal.