“Kunst kan mij niet elitair genoeg zijn,” zei cabaretier Freek de Jonge eens. Iedereen die deze stelling onderschrijft kan zijn hart ophalen bij deze dubbel DVD. Tussen de interviews en muziekfragmenten staan namelijk veel abstracte en vervreemde beelden die bij een select publiek voor kunst doorgaan. Tijdens de interviews trekt Porcupine Tree voorman Steven Wilson fel van leer tegen de opkomst van mp3 spelers, de downloadcultuur en het feit dat nieuwe generaties opgroeien met een matige geluidskwaliteit.

In zijn kruistocht voor behoud van het album in zijn ware vorm, trekt hij net als de kruisridders van weleer naar Israël. Wilson mijmert over de gloriedagen van het album en noemt  Pink Floyd als voorbeeld van een echte albumband. Hij verfoeit de torrents en iTunes praktijken waarbij men in luttele minuten het complete oeuvre van een band kan downloaden en na beluistering van twee mindere liedjes meteen weer verwijdert. Wilson vergeet echter dat in de voorbije twintig of misschien wel dertig jaar het merendeel van de popmuziekalbums slechts enkele goede liedjes bevatten en het merendeel niet meer dan filler was. Als we kijken naar de best verkochte albums over 2010 in Nederland en de Verenigde Staten (nog altijd de grootste muziekmarkt) blijkt dat progressieve rock en zelfs het hele hardrock- en metalgenre veroordeeld zijn tot een bijrol. In de top 100 best verkochte albums in Nederland is niet één titel die als progressief, hardrock of metal bestempeld kan worden. Zelfs een gigant in het genre als Iron Maiden haalt niets eens de eerste honderd(!) Slechts een klein publiek koopt nog ‘echte’ albums die aan de definitie van Wilson voldoen. In de Verenigde Staten is in de top 50 van best verkochte albums evenmin een titel te ontdekken die past in bovengenoemde genres. Wilson lijkt een reeds verloren strijd te vechten en achter de feiten aan te lopen. Hij lijkt dit gelukkig zelf ook te beseffen als hij op een bepaald moment zegt dat hij te laat is geboren en liever de creatieve boom in de jaren zeventig bewust had willen meemaken.

Op de bonus DVD treffen we tussen meer vage  beelden ook muziek van Bass Communion en Pig aan. Wie dat kan uitzitten verdient een prijs.