De laatste tijd lezen we steeds vaker verhalen van Amerikaanse artiesten die de oversteek naar Europa niet meer maken omdat tours simpelweg niet meer rendabel zijn. De kosten voor brandstof, hotels, chauffeurs en bussen zijn verdubbeld of verdrievoudigd en ook tolgelden rijzen de pan uit. De brexit helpt ook niet bepaald mee. Gerenommeerde bands als Anthrax zegden al tournees af. Zanger Geoff Tate kwam gelukkig wel naar Europa en speelt natuurlijk een paar shows in Nederland.

Op maandagavond 6 november om stipt half acht trapt het Australische kwartet Darker Half af in een goed gevulde Victorie zaal in Alkmaar. Onbekend met de muziek van de band ontwaart uw recensent al snel invloeden van Iron Maiden en Helloween. Naarmate de tijd verstrijkt worden de nummers wat sneller en harder en lijkt de band sterk beïnvloed door Exodus. Wat vooral opvalt is de energie die de band uitstraalt, men springt, rent en stuitert heen en weer over het podium. Dat is toch wel kenmerkend voor jonge bands uit Australië, want ook AC/DC, Wolfmother en Airbourne barstten in hun jonge jaren van de energie.

Sydney is natuurlijk een eind weg van Alkmaar, dus waarschijnlijk dachten ze iets van ‘we zijn er nu toch, dan gaan we ervoor.’ Bassist Jimmy Wynen lanceerde keer op keer zijn bas in de lucht en leek bijna door het dolle heen van vreugde. Zanger en bekkentrekker Vo Simpson leek met zijn lange jas en markante baardgroei zo weggelopen van de set van Lord of the Rings. Ster van het gezelschap is echter gitarist Danny Ritz die achteloos de ene solo na de andere uit zijn instrument gooit. Als enthousiasme een indicator voor succes zou zijn, dan zou deze band een grootste toekomst wachten. De realiteit is echter anders. Darker Half is een prima middenmoter in het heavy genre.

Om circa kwart voor negen wandelen twee gitaristen, een bassist en drummer het podium op om te starten met eerste nummer van Operation Mindcrime. Die klassieker in het hardrockgenre is inmiddels 35 jaar oud en dat moet worden gevierd. En hoe! De jonge muzikanten uit o.a. Frankrijk, Schotland en de VS spelen een vrijwel foutloze set en doen dat met schijnbaar speels gemak. Vooraf waren er wat twijfels over de vocale performance van Geoff Tate, maar de voormalig zanger van Queensrÿche overtuigt op alle fronten. Met volle inzet levert hij een fantastische vocale prestatie en krijgt menigmaal de handen van de bezoekers op elkaar.

Zijn mimiek en charisma is met de jaren gegroeid. Er staat nu een sterke frontman die van wanten weet en het publiek meesterlijk bespeelt. De complete tracklist van Operation Mindcrime vliegt voorbij waarbij Tate’s dochter de vrouwelijke vocalen voor haar rekening neemt. Een familiefeestje zoals we dat eerder bij Alice Cooper zagen. Hartverwarmend was een -naar schatting- 12-jarig meisje dat op de schouders van haar vader het hele album meezong en vol expressie meeleefde met de teksten en muziek.

Na een korte pauze ging men verder met uitvoeringen van Empire, Jet City Woman en natuurlijk de enige wereldwijde hit van Queensrÿche: Silent Lucidity. Verrassend was de keuze voor One Foot in Hell van Operation Mindcrime II, een album dat bij menigeen enigszins in de vergetelheid is geraakt. Het paste prima in de set en net als veel andere aanwezigen nam uw recensent zich voor om het album binnenkort weer eens uit de kast te halen. De toegift was het onvermijdelijke Queen Of The Reich waarin de 64-jarige Tate liet horen dat hij ook de hoge noten nog haalt.

De fans die de moeite hadden genomen om naar Alkmaar af te reizen kunnen terugkijken op een zeer geslaagd concert in een moderne en goed geoutilleerde zaal.