×

Artikel

12 juni 2014

Bella Union

The Bella Union Story – deel 1

Geschreven door: Edwin Hofman

Label: Bella Union

Bella Union is zonder meer een van de meest toonaangevend independent labels van de afgelopen vijftien jaar. Drijvende kracht achter Bella Union is Simon Raymonde, tussen 1983 en 1997 bassist van de Schotse legende Cocteau Twins. Samen met Elizabeth Fraser en Robin Guthrie schreef hij in de jaren tachtig en de jaren negentig muziekgeschiedenis. Dit jaar besteedt Written in Music ruim aandacht aan de geschiedenis en de meest relevante releases van Bella Union. We beginnen met de eerste tien jaren van het label.

Cocteau TwinsIn 1992 verlieten de Cocteau Twins hun thuishaven 4AD met het idee een eigen label te starten. Hoewel het album Heaven Or Las Vegas uit 1990 de meest succesvolle plaat van de band was geweest, besloot het trio de banden met 4AD toch door te snijden. De telkens opduikende meningsverschillen met labelbaas Ivo Watts hadden de onderlinge verhoudingen verslechterd. Ook binnen de band was alles verre van koek en ei. Dit kwam vooral door de drugs- en alcoholverslavingen van Robin Guthrie.

Het eigen label voor de Cocteau Twins kwam echter niet van de grond en de band tekende bij Fontana. Na twee albums voor Fontana wilde de band dan toch werk gaan maken van een eigen label. Robin Guthrie verzon de naam: Bella Union, een begrip uit de taal van de  Amerikaanse indianen en een verwijzing naar een speciale plek om samen te komen.

Dirty Three - Ocean SongsDe Cocteau Twins stopten in 1997 maar dit betekende niet het einde voor Bella Union. Simon Raymonde nam het heft in handen en bracht zijn eigen album Blame Someone Else uit in hetzelfde jaar. Een van de boegbeelden in de beginjaren van Bella Union was het Australische Dirty Three. De melancholieke, instrumentale muziek van deze groep uit Melbourne kreeg in de late jaren negentig een thuisbasis op Bella Union en de band beschaamde dit vertrouwen niet: drie albums zagen rond 2000 het levenslicht. Bassist/violist Warren Ellis vertrok in 2005 naar Nick Cave & The Bad Seeds en zou later ook deel gaan uitmaken van Cave’s ander band Grinderman.

Een andere welluidende naam op Bella Union in deze jaren was The Czars. Deze alternatieve countryband uit Denver met zanger John Grant stuurde een aantal demo’s naar Simon Raymonde en uiteindelijk hapte deze toe. Raymonde produceerde de eerste twee albums van The Czars op Bella Union. Uiteindelijk bracht de groep vier platen op het label uit. De albums Before… But Longer, The Ugly People vs. The Beautiful People en Goodbye behoorden zonder meer tot de beste platen op Bella Union in de nog jonge eenentwintigste eeuw.

MidlakeIn de beginjaren van Bella Union bestierden Robin Guthrie en Simon Raymonde  samen het label. Aan het einde van het jaar 2000 had Bella Union al zo’n dertig releases op zijn naam staan. In datzelfde jaar vertrok Robin Guthrie echter naar Frankrijk. Dit betekende dat Bella Union in de praktijk het label van Simon Raymonde werd. Hij reisde veel naar de VS en bezocht daar steevast het festival SXSW. Dit was immers dé plek om nieuwe, boeiende bands te ontdekken. Hier legde hij contacten met Midlake en Lift To Experience, bands die Bella Union later op de kaart zouden zetten. Het eerste album van Midlake, Bamnan And Slivercork, verscheen in 2004. De band zou een trouwe exponent van het label blijken in de hieropvolgende tien jaar.

Laura VeirsEen andere opvallend Bella Union-naam was Laura Veirs. De folkzangers uit Portland maakte vooral indruk met het in 2004 uitgebrachte Carbon Glacier en zou dat later met onder meer July Flame (2010) wederom doen. Over het laatstgenoemde album schreef de Washington Post: “July Flame represents a major rethinking of the singer-songwriter album…  Veirs’s break with usual practices seems as radical as Joni Mitchell’s shift from “Court and Spark” to “The Hissing of the Summer Lawns” in 1975.”

2006 was een memorabel jaar voor Bella Union. Het tweede Midlake-album The Trials Of Van Occupanther bleek een onvervalste softrock-klassieker die drie singles voortbracht: Roscoe, Head Home en Young Bride. In dezelfde periode boekte de Ierse folky Fionn Regan successen met The End Of History, een album dat het jaar erna genomineerd zou worden voor de Mercury Prize. De successen hadden mede tot gevolg dat het Bella Union-team in 2007 stevig kon uitpakken met twee label-concertavonden in de Royal Festival Hall.