Als tienermeisje kan je de uit Iowa afkomstige zangeres en pianiste al op een podium vinden, in Chicago componeert Wendy Webb haar eerste song. Een ontmoeting met Henry Lewy, die in de  jaren zeventig ruim een decennia samenwerkte met Joni Mitchell, opent de weg naar pril  studiowerk in Los Angeles. Het debuut Morning in New York komt in Nashville tot stand. Na het door trips naar Cuba geïnspireerde Moon On Havana en Edge Of Town illustreren langspelers als This Is The Moment en  Step Out Of Line de  intrinsieke klasse als zangeres en pianiste, bovendien weet Wendy uit een mix van pop, folk en jazz een persoonlijke poëtisch getinte stijl naar illustere voorgangster als Laura Nyro en Carole King refererend te creëren.

We herkennen meteen de markante, zwoele frasering in This Is Love, een met  fraaie sax gelardeerde ballade die bijdrage is afkomstig van John McLane die daarnaast de ritmestructuren en orgelwerk aanlevert. De gitaarpartijen worden gedeeld met Danny Morgan. Bovendien verzorgen die voortreffelijke muzikanten de vlekkeloze productie.

In Old Blue Panama en Never Been To Argentina weerklinken onmiskenbare latin invloeden op in het dartele snarenspel en dito percussie. Webb bladert ook in het grote Amerikaanse songboek met I’ve Grown Accustomed To Your face, naast de talloos gecoverde track uit de fifties soundtrack van My Fair Lady, toont de knappe pianoballade Timeless Love de voorliefde voor gesofisticeerde jazz.

De muzikante  resideert al enige tijd in Florida op het prachtige Sanibel eiland, dat werd vorig jaar nog getroffen door een verwoestende orkaan die  het huis van Webb niet spaarde, gelukkig werd de studio in de buurt gevrijwaard. In het optimistische Blue Skies On The Way worden de dramatische gebeurtenissen enigszins verwerkt, dobroklanken van Cowboy Eddie Long, die met Hank Williams Jr. en Jamey Johnson samenwerkte, herinnert aan de Nashville periode.

Webb gaat nog verder terug in de tijd met Children On The Blue dateert uit ’72, het is de eerste song die ze ooit componeerde. De melancholische reprise, die sterk aan de verrichtingen van Carole King herinnert, wordt opgedragen aan haar vader. Ondertussen werkt ze samen met haar man Randy Wayne, de succesvolle schrijver uit New York, aan de wederopbouw van haar huis. De eveneens samen met haar vertrouwde co-auteur Mark Keller gecomponeerde afsluitende titelsong Silver Lining ademt een aanstekelijk optimisme en vastberadenheid uit.