Neen, dit is geen debuut. Tove K, voluit  Tove Kampestuen Heyerdahl is naast een gevierde actrice in TV-series en op theaterpodia actief als zangeres. In haar thuisland Noorwegen werden al enkele langspelers uitgebracht in haar moedertaal. Paying The Birds To Sing is een poging in het Engels en meteen een uiterst geslaagde persoonlijke expressie.

De samenwerking met enkele gerenommeerde musici uit de Noorse jazzscène is daar niet vreemd aan. Zo vervult producer Peder Capjon Kjelsby een niet de onderschatten rol, niet alleen als multi-instrumentalist zijn verfijnde arrangementen tillen de inventieve composities van Tove naar een meer dan behoorlijk niveau. Vanaf de proloog weet de  blonde zangeres met haar warm parlando de luisteraar te boeien, een piano en gedempte trompettonen volstaan.

Vervolgens wordt de sound die voortdurend tussen pop en vederlichte jazz pendelt, verder uitgebouwd met een inventieve ritmesectie en elektrische gitaren. Een van die snarenmeesters, Kjetil Grande is de vocale partner van Tove in Save Me, een fraai toegankelijk nummer dat meer naar de popkant overhelt. Berlin Air klinkt evenals het tegen een elektrische gitaarmuur aanbotsende Turning wat gewaagder.

De op een dartele contrabas trippelende dromerige zang van Who Am I streelt de trommelvliezen  en  nestelt zich, wellicht voor lange tijd, in mijn hoofd. De songs kwamen naar verluidt tijdens een echtscheiding tot stand, dat verklaart wellicht de ietwat donkere, desolate klankkleur en een bij momenten wat dreigende ondertoon die zich in Holy Love en Turning manifesteert.

Na de bizarre ontknoping van die laatste song schemert licht door de duisternis, er lonkt een nieuwe start in This Spring. In een uitgebreide reprise pikt Tove de in de proloog geprevelde tekst opnieuw op en neemt gracieus en hoopvol afscheid. Uiterst charmerend ‘debuut’ waarvoor we graag even wat tijd uittrekken.