The Beta Machine
Intruder
Soms heb je van die albums waar je weinig tot niets mee kunt. The Beta Machine is een schoolvoorbeeld van een band die muziek maakt waarvan ondergetekende allesbehalve gecharmeerd is. De band is opgericht door twee leden van A Perfect Circle, namelijk toetsenist Matt McJunkins en drummer Jeff Friedl. In Claire Acey vonden ze een zangeres en gitarist/toetsenist Nicholas Perez completeert het kwartet. Ze maken synthesizer georiënteerde popmuziek met invloeden van Depeche Mode en Kraftwerk.
Zoals wel vaker bij muziek die wordt gedomineerd door synthesizers klinkt het eindresultaat nogal klinisch en steriel. Dat is ook bij The Beta Machine het geval waardoor de neiging om op de skip button te drukken continu opwelt. Zo klinkt Palindrome aanvankelijk als een computerspelletjes uit het Arcade tijdperk voor het zich ontwikkelt zich tot een Ultravox achtige compositie. Het auraal spectrum van deze band is samen te vatten als elektronische soundscapes met hoog daarboven de ijle stem van Claire Acey.
Wellicht is dit een baanbrekend album in het elektronica genre, maar daarover kan uw recensent bij gebrek aan kennis over c.q. interesse in dit genre geen zinnig woord zeggen. De muziek is veel te kunstmatig en lijkt vooral gemaakt met het hoofd en niet met het hart. Ik onthoud mij dan ook wijselijk van een score. Hieronder twee clips van The Beta Machine zodat u als lezer c.q. luisteraar zelf een indruk kunt krijgen van de muziek.