Taivi
Rising Tide

Het begon met een door Emmylou Harris geïnspireerde demo en groeide uit tot een volwaardige langspeler met de hulp van muzikanten uit het entourage van Claire Lynch. Taivi is een onvoorwaardelijke fan van de bluegrass lady uit Alabama en correspondeert met haar via internet. Op het verjaardagsfeest van een gezamenlijke vriend in Toronto komt het tot een ontmoeting met Lynch. Daar blijft het niet bij, dertien songs worden uiteindelijk opgenomen, de sessies vinden naast Toronto plaats op andere locaties in Ontario en eveneens in Nashville en Frankfurt.
Lynch figureert op zowat elke song in het achtergrondkoortje al dan niet samen met Katherine Wheatley, Bryan McDowell of Matt Wingate. De fiddle van McDowell krijgt het gezelschap van snarenpickers als Jarred Walker en Matt Wingate, de akoestische bas van Mark Schatz, sporadisch aangevuld met borstelpercussie van Bucky Berger vormt het sluitstuk.
Met dit voortreffelijke combo bewandelt Taivi meestal het rustieke bluegrasspad, in Keep On Moving, het eveneens met McDowells elektrische gitaar gelardeerde Rock My Heart en When I’m With You, een duet met Ryan Roberts, wordt het tempo enigszins opgevoerd. We zijn na enkele luisterbeurten vooral gecharmeerd door de tedere folkballade I’m Here en het prachtige Turn My Light On, Taivi eenzaam aan de pianovleugel met enkel een subtiele bas bijdrage en achtergrondzang.
Het eerder genoemde Get On Home huppelt op dartele mandolinetonen richting Nashville. Een onverbloemde ode aan Emmylou Harris eert het songwerk van John Prine en Guy Clark. “Each song takes you further in its own time, and you walk, this ground you walk”. Pete Seeger wordt expliciet vermeld bij Clearwater. Naast de muzikale verdienste van de legendarische folkman wordt zijn inzet en betrokkenheid bij het opruimingsproject van de Hudson rivier aangehaald, de banjo die je hoort is van Scott Merritt.
Strawberry Lane flaneert op fraaie dobroklanken, het verhaal ontstond tijdens een nachtelijke wandeling in Asheville, Noord-Carolina maar er huizen, wellicht niet helemaal onbewust, ook herinneringen aan de bijna gelijknamige psychedelisch getinte Beatlessong, destijds het b-kantje van de single Penny Lane in. Zo ontdek je telkens nieuwe accenten in dit subtiele folkplaatje.