Veertien jaar duurde het voor de vanuit Zweden opererende singer-songwriter een opvolger bedacht voor het uit 2008 daterende debuut. Op I Guess My Troubles wippen geïnspireerde adaptaties van delta bluespioniers zoals Charlie Patton, Skip James en Blind Wie Mc Tell haasjes over met eigen songwerk van Svante Sjöblom. Drie jaar geleden toonde een titelloos samenwerkingsproject met de Deense stringcombo Twang aan dat aan dat de getalenteerde snarenplukker niet moet onderdoen voor illustere collega’s in het Diepe Zuiden.  Vorig jaar illustreerde de met integraal eigen werk gevulde opvolger van het solodebuut Before It Breaks SjöblOm’s intrinsieke kwaliteiten als songwriter.

Telling Lies kwam tot stand in de thuishaven in Beddingstrand, op de derde langspeler toont een verdere evolutie in een ruimer georiënteerd muzikaal landschap. Akoestische snarenpicking en blues vormen de vertrouwde muzikale basis, waarop het met verfijnd blazerswerk gelardeerde repertoire naar zowat alle richtingen uitwaaiert.

Tussen het wat ruimer georkestreerde songwerk duiken telkens fraaie intermezzo’s in een warme  folkblues sfeer. In het geheel akoestische First & Last volgen de zang delijnen van de  gitaarajjorden.. Het met banjo en samenzang onderbouwde Riding High en de afsluiter Let You Go passeren eveneens in die meer intimistische benadering.

Het zacht wiegende met harmoniezang en fluisterende blazers verrijkte I Hope There’s A Way en I’ll Be There zetten meteen de juiste toon, persoonlijke verhalen met een subtiele begeleiding. In  Down By the River is er een glansrolrol een zwierige Hammondorgel, de blazerssectie komt nog sterker op de voorgrond maar de onbetwiste hoofdrol is voor Sjöblom die met expressieve zang in deze soulslijper dicht in de buurt komt van Otis Redding en andere soulfolks uit het Diepe Zuiden. It Hurts is een al even overtuigend uitstapje naar gospel.

”There are songs that I don’t sing to people, there are words that I don’t say to you, there are things i never wish they happen” horen we in de titeltrack, een pijnlijke, doodeerlijke terugblik naar  Sjöblom’s persoonlijke verleden in een heerlijk stukje countrysoul. In de context van een verruiming  blijft blues het fundament, daarnaast duiken zowat alle mogelijke rootsvarianten op in het nieuwe repertoire. Opmerkelijk  blijft dat het componeren van de songs en afwerken van de studiosessies voorTelling Lies in nauwelijks een jaar tijd gerealiseerd werden.

Nu zaterdag kan je Sjöblom op het podium van Rootzz Mezz  in Breda aan het werk zien, samen met  Shadwick Wilde, de onvolprezen Jerry Leger, Them Dirty Dimes en de onlangs herrezen Seatsniffers.