Saxon –
Power & The Glory
Met het live-album The Eagle Has Landed sloot Saxon het glorieuze adelaartijdperk (de hoezen van album nummer 2, 3 en 4) op passende wijze af. Hoewel menig andere hardrockband na een liveplaat een andere koers insloeg zoals Kiss na Alive II (de disco-invloeden op Dynasty), Iron Maiden na Powerslave (meer melodie en keyboards op Somewhere in Time) en Rush die na elke liveplaat hun stijl aanpasten, hield Saxon vast aan strakke gitaarriffs, een stuwende ritmesectie en makkelijk in gehoor liggende nummers. Power & The Glory bevatte dan ook eigenlijk niets nieuws voor Saxon fans. De riffs waren ditmaal echter minder sterk dan op de illustere voorgangers waardoor de luisteraar al snel verveeld raakte. Na de re-issues van krakers als Strong Arm Of The Law en Wheels Of Steel is dat beeld zoveel jaar later eigenlijk niet anders. Na een paar draaibeurten heb je het wel gehoord en waardeer je vermoedelijk alleen nog het strakke titelnummer en het epische sluitstuk The Eagle Has Landed waarin de band overigens wel heel opzichtig leentjebuur speelt bij Judas Priest.
Het bonusmateriaal op deze CD is kwantitatief beschouwd prima, maar kwalitatief een stuk minder. Zeven van de negen bonusnummers zijn demo’s uit 1982 waarvan vijf uiteindelijk op het album terecht zijn gekomen. De albumproductie is hard en zuiver, maar de demo’s klinken minder krachtig. De twee nummers die het niet haalden, Turn Out The Lights en Saturday Night zijn matig en haalden om begrijpelijke redenen het album niet. Hoewel Saxon op deze cd nog goed presteert was duidelijk dat de band over zijn hoogtepunt heen was. Het zou nog jaren duren voordat de band zich herpakte en inmiddels zijn ze al decennia lang niet meer weg te denken uit de heavy metal scene.