Diederik Nomden speelde ooit bij prachtbands als Johan en Daryll-Ann om vervolgens Ellen ten Damme lange tijd bij te staan. Een kleine twee jaar geleden besloot Nomden, aangespoord door ex-Johan-frontman Jacob de Greeuw, aan een eigen plaat te gaan werken. Geen gek idee, zo blijkt wel bij het beluisteren van dit album. Royal Parks staat vol onberispelijke popsongs, waarbij klassieke bands als The Beatles, Crowded House en ook Johan zo te horen van invloed zijn geweest.

Royal Parks bracht de puike pop van openingstrack Icy Waters al voor het voetlicht bij De Wereld Draait Door. Het warme She, met zijn dartele piano en gloedvolle gitaren is een track die Paul McCartney nog moet zien te leveren dit jaar.

Hoewel een aantal nummers wat ongemerkt voorbij glijden heeft Royal Parks nog veel meer fraais te bieden. Little Bird is een prima ballad, licht zwevend en met een afgemeten solo’tje en een zalvende trompet. Jacob de Greeuw schreef mee aan The Comfort Of Defeat, een subtiel wiegende track, getekend door strijkers en een prettige baslijn. Laten we hopen dat Nomden en De Greeuw de handen vaker ineenslaan.

Royal Parks vliegt nergens uit de bocht, al is Out On Parole bitterder, venijniger. Het nummer, met een mooie, dromerige wending op het einde, bevestigt dat er onder dit album een wat donkere laag zit. Ook From My Home, een diepere track die onder de huid kruipt, lijkt naar de nodige (jeugdige) sociale strubbelingen te verwijzen. Afsluiter Ask My Mother – de titel komt terug in het artwork – is introspectief en zorgt niet voor opluchting. Wél hebben we op dat moment een smaakvol en vakkundig gemaakt popalbum achter de kiezen. Op de valreep van 2012 voegt Excelsior nog een prima plaat toe aan de toch al niet misselijke discografie van de afgelopen jaren.