De titeltrack roept herinneringen op aan een bijna gelijknamige hitsong van Creedence Clearwater Revival uit de late jaren zestig. Het blijft bij de titel, de song die Robert Jon Burrison samen met zijn trouwe drummer Andrew Espantman en  gitarist Henry James Shneekuth  van The Wreck, componeerde heeft weinig uitstaans met John Fogerty’s Bad Moon Rising. Niettemin is er toch een onmiskenbare gelijkenis hoewel CCR In Berkeley, in de Bay Area van San Francisco ontkiemde, leek het oeuvre zo uit de swamps van Louisiana weggelopen. Het verhaal van Jon en zijn kompanen speelt zich eveneens af in Californië. Robert Jon & The Wreck lonkt naar de erfenis van de southern rock en ze sturen dan ook sinds 2011 vanuit Orange energieke rootsrock de wereld in. In de slipstream van langspelers als Last Light On The Highway en  Shine A Light on Me Brother volgden passages op festivalpodia in de Lage Landen.

In het met strakke ritmiek opgebouwde Stone Cold Killer brengt gitarist  Heny James al de eerste slide-erupties op van gitarist Shneekluth die samen met frontman Jon en drummer Espantman het repertoire aanlevert. Na het snerpende,  met orgelwerk van Jake Abernathie gelardeerde, snarenwerk Trouble volgt Ballad Of A Broken Hearted Man, evenals de pianoballade Help Yourself  en Worried Mind meeslepende midtempo rock met de soulvolle zang van Jon ondersteund door rijk geschakeerde harmoniezang op het voorplan en eerder sobere gitaarinterventies.

Die komen in het uitgelaten Down No More, Give Love en vooral Hate To See You aan bod in een melodieuze benadering met oplopende gitaarlijnen die nauw aanleunt bij de vertrouwde southern rocktraditie. Het verrassingseffect is uiteraard uitgewerkt maar dat belet niet dat Red Moon Rising weerom een meer dan behoorlijke indruk nalaat en het beste voorspelt voor de geplande concerten tijdens de zomer en herfst tournee.