Met enige vertraging viel het nieuwste werkstuk van Peter Gallway in de brievenbus, 11 nieuwe songs, na ruim dertig langspelers is de inspiratie blijkbaar nog niet opgedroogd. Met zijn vrouw Annie Gallup, eveneens een getalenteerde muzikante en songwriter vormde Gallway het weergaloze duo Hatcheck Girl. De verslechterende gezondheidstoestand van Gallup brandt die samenwerking na de verhuis van de Westkust naar Rockland in Maine op een laag pitje. Gallway omringd zich met co-producer en gitarist Mark Wainer en broer Joseph aan de drumkit. Hij versterkt  de percussie van Andrea Re die eveneens de achtergrondzang verzorgt.

de percussie van Andrea Re, die eveneens de achtergrondzang verzorgt, wordt versterkt  door drumwerk van Joseph Wainer.

Gallway en The Real Band creëren met de hulp van gerenommeerde toetsenlui zoals Michael Ruff, Michael McInnie en Harvey Jones weerom een jazzgetinte soundtrack, de perfecte achtergrond voor de in het ondertussen vertrouwde parlando van Gallway. Het evolueert van koortsige passages in Two Bits  naar een bluesy Rearview Mirror.

In een strijdvaardig Good Trouble worden wantoestanden zoals het immer woekerende racisme in de samenleving  aangehaald “Remember Mississippi, remember Baltimore remember George Floyd,.. Op de achtergrond horen we de zang van Larry McNally, eveneens een schromelijk onderschatte figuur, die ook in de titeltrack van de partij is.”JohnLewis was right”, zingt Gallway in de ode aan de activist voor de mensenrechten.

In het met roffelende drums ingeleide 1975 kijkt Gallway in de achteruitkijkspiegels met vervaagde beelden, fragmenten uit een boek, een zomerkleedje Earth Wind & Fire, The Eagles, Elton John’s Tiny Dancer… rollerblades in de lanen… Ook in Like Mercury doemen die associaties uit het verleden op met ‘the boys from Liverpool’ op doo woppende refreinen. In Not This Time wordt het gemis van David Bowie nog eens aangehaald.

Als Annie Gallup duikt even opduikt in het weemoedige Madly In Love hoor je meteen dat bijzondere stemtimbre en de hechte band, ze blijft bovendien betrokken als fotograaf en verzorgde de artwork van deze weerom voortreffelijke langspeler die na het opzwepende Methadonia met het in slepende jazzblues gedrenkte Forget Me Not Blue.