Het is alweer een tijdje geleden dat we nieuw werk van Paul Thorn mochten begroeten, na de combinatie van verzameld werk op een best of kwam de man uit Mississippi drie jaar geleden aanzetten met Don’t Let The Devil Ride, een collectie van gospelwerk dat een onuitwisbare indruk naliet op de muzikant tijdens zijn  jeugdjaren, het was de laatste samenwerking met gitarist Bill Hinds  die dertig jaar in de begeleidingsband figureerde.

Chris Simmons een gitarist uit Alabama met een  verleden bij Leon Russell’s backing band is ondertussen volledig ingewerkt en flankeert met zijn geïnspireerde gitaarspel het toetsenwerk van Michael Graham, de vertrouwde tandem met  Jeffrey Perkins  en Ralph Friedrichsen zorgen voor aangepaste ritmische ondersteuning tijdens de sessies.

In de Sam Philips Studios in Memphis transformeerde co-producer Matt Ross-Spang het gedeeltelijk met oude vriend Billy Maddox gecomponeerde demowerk naar volwaardige studiotracks. In vergelijking met voorgaande werkstukken overheerst  een meer ingetogen sfeer. De titelsong  werd geïnspireerd door een uitspraak van zus Deborah en de uitgebreide, vaak nachtelijke telefoongesprekken die Thorn met haar voerde. Twee jaar geleden bezweek Deborah aan kanker. De fraaie emotioneel geladen ballade Never Too Late To Call  is een persoonlijke manier om zijn zus die steeds klaarstond om te helpen met een luisterend oor in moeilijke periodes te bedanken.

De naaste familieleden zijn eveneens betrokken, Breaking up for Good Again een ontroerend duet met vrouw Heather beschrijft de crisis in een huwelijk, onvermeidelijke, moeilijke periodes waarmee een koppel vroeg of laat geconfronteerd wordt,  de mooie harmoniezang maakt het nog geloofwaardiger. De al even fijne zang van dochter Kitty is niet alleen te horen in het door akoestische snaren, verstilde slide en warm orgel gedragen Sapphire Dream, ze wordt als co-writer vermeld. “Goodbye is the last word I will say to you”, het klinkt eerder als een bevrijding, een hoopvol toekomst perspectief.

Tussendoor al die intimistische reflecties manifesteren Thorn en zijn begeleiders zich in meer dynamische momenten zoals Sapalo en het met een vrolijk Farfisa orgeltje opgeluisterde Here We Go. You Mess Around  & Get a Buzz en Holly Hottie Toddy zijn opzwepende honky tonkers  die de sfeer en temperatuur in een afgeladen zweterige saloon gegarandeerd nog  met  enkele graden opdrijven.