Paul Cauthen leverde na een muzikale voorgeschiedenis met Texicana combo Son Of Fathers en een epeetje in samenwerking met Texas Gentlemen af Het uit 2016 daterende debuut My Gospel kreeg een even straffe opvolger. Room 41 refereerde naar een donkere, door drugs en ziekte verteerde turbulente periode een langspeler gevuld met getormenteerde countrysoul.

Hij trekt zich bitter weinig aan van de tradities en wetten in countryland en vaart nog steeds resoluut zijn eigen koers, en neemt bepaald geen blad voor de mond hekelt wanna be countrystars ‘’I was driving tractors before it got sexy, real cowboys don’t rock to Kenny Chesney zingt hij in de opener Country As Fuck, een agressieve rap welt op uit de machtige bluesstrot ondersteund door een vette basgroove en hitsige drumpatronen die samen met puntige twang ook het  broeierige Caught Me At A Good Time aandrijven.

Met High Heels stapt hij in de boots van de oudere generatie, meer bepaald de onvervalste country outlaws die als ze niet op het podium van de plaatselijke honky tonks staan nooit ver uit de buurt van tapkraan vertoeven.

Het koortsige Country Clubbin, het op afgekapte ritmiek geënte Champagne & Limo en dreigende Fuck You Money wordt ongenadig afgerekend met de hype van de door succes en promillages alcohol op hol geslagen countryboy. In de sarcastische, humoristische benadering schuilt een kritische zelfrelativering.  Na de ruige boogie Cut A Rug horen we de meer kwetsbare kant van Cauthen. Till The Day I Die is een gemeende ode aan zijn vrouw op een wat bizarre muzikale setting. De pianoballade Roll On is eveneens een zeldzaam moment waarin romantiek de bovenhand krijgt in een doorleefde soulvolle, meer bij R& B aanleunende benadering.

In de titeltrack droomt Cauthen van een eenzaam verblijf ergens in een warme blokhut, ver weg van de onweerstaanbare verlokkingen van het bruisende leven in stad.Tussen nagenoeg uitsluitend rauwe, bijtende passages illustreert die akoestische titeltrack bijzonder overtuigend dat Paul Cauthen in minder beladen en overladen momenten evenzeer moeiteloos als ingetogen country troubadour overleeft.