Het Utrechtse Navigate had met Where Do You Go al een aardige hit te pakken. De stevige maar ook mooi geproduceerde rock van die track is kenmerkend voor dit debuutalbum, zij het dat de band op flink wat tracks nog steviger uit de hoek komt. De worsteling om de wereld om je heen te begrijpen en de inspanning om je ergens aan vast te kunnen klampen zijn eveneens terugkerende elementen op Nothing Ever Happens Around Here: ‘… I get scared when I wake up / Because these dreams are way more beautiful / Than real life ever was’ en: ‘… I just lost all my friends / Where do you go / When you leave me alone’.

De vage gestalte op de hoes van het album valt dan ook mooi te rijmen met de thematiek op veel songs. Aan de andere kant klinkt Navigate wel krachtig, doortimmerd en, zoals gezegd, mooi, soms bijna glanzend geproduceerd. Around Here is als opener wat dat betreft direct een sprekend voorbeeld. De track die richting de albumrelease sterk in beeld was, Stuck Today, laat een mooi contrast tussen meer beheerste coupletten en doorleefde, meerstemmige refreinen horen: ‘I was born to run but my legs can’t carry so much weight’. Navigate brengt hier (en elders) de dynamische rock van Feeder een beetje in herinnering. Zelf refereert het kwartet aan onder meer Royal Blood, Nothing But Thieves en Biffy Clyro. Maar ook Bruce Springsteen, Beach Boys en Foo Fighters zijn namen die soms vallen als inspiratiebronnen.

Navigate stampt er lekker op los op Synthesize, om met Everything, een andere succesvolle single, lekker dwingend door te pakken. Feel the Pain, dat ook al een tijdje bekend is, wordt hier in een nieuw jasje gehesen. Het betekent een van de hoogtepunten van de plaat: een rijkelijke gevulde, goed opgebouwde en uitgewerkte song over angst, pijn maar ook verbinding: ‘I still feel you pain inside my lungs’ is de herhaalde conclusie. Zorgeloosheid is niet vanzelfsprekend in de wereld van dit album; Asleep is een getroebleerde emo love song en op de rock ballad Satellite sluit de band af met: ‘Fly into oblivion / No one is coming for me now / Losing all my oxygen / I ain’t coming down’.

Drie jaar werkte Navigate aan hun debuutalbum. Dat de band niet over een paar nachten ijs ging, is inderdaad wel duidelijk. Naar eigen zeggen heeft het viertal de intentie om alles zo groot mogelijk te maken. Dat geldt zeker ook voor de sound. Op de tour de force Into the Wave legt de band dikke hardrockriffs neer en manipuleert men geregeld de zang. De rock van Navigate heeft dankzij die verzorgde productie zeker een eigen geluid. De vurige rap/nu metal van Belong wordt op die manier ook de eigen muzikale klankwereld ingetrokken.

Op Comin Home kan het stof neerdalen. ‘I’m coming home’, aldus het slot van deze kalme song. Het verhaal van het album is verteld en vastgelegd. Nu mag Navigate dit naar de zalen brengen. Benieuwd of het viertal er volgend jaar ook nog de nodige buitenfestivals aan vast kan gaan knopen. De muziek is er krachtig genoeg voor.