Na 3 jarige Manics radiostilte, waarin nog wel solo albums van zanger/gitarist James Dean Bradfield en bassist Nicky Wire uitkwamen, zijn de Manic Street Preachers terug met een nieuw album. Send Away The Tigers gaat terug naar de sfeer van de eerste albums en klinkt zeer overtuigend.

Hun laatste album Lifeblood verscheen in 2004 en kwam precies uit op het moment dat platenmaatschappijen BMG en Sony gingen samenwerken. Het album dat een andere Manics sound liet horen, kreeg absoluut geen kans en verdween net zo snel als dat het was uitgekomen.

Voor een band die zoveel succes had gehad met albums zoals Everything Must Go en This Is My Truth Tell Me Yours, natuurlijk een absolute deceptie. (Ondertussen heeft het album gelukkig een prima herwaardering gekregen, al was dat alleen maar om het fraaie Cardiff Afterlife opgedragen aan ‘verdwenen’ gitarist Ritchy James Edwards).

De band nam een ruime break. Een zeer slim idee aangezien er bijna geen band te noemen is die in haar (rond 2004 zo’n 17 jaar bij elkaar) zoveel meemaakte. Zanger/gitarist James Dean Bradfield maakte een solo-album onder de titel The Great Western waarbij hij dicht tegen de Manics sound aan bleef hangen. En bassist Nicky Wire maakte I Killed The Zeitgeist, een koppeling songs die reeds eerder in andere versies waren verschenen. Voor de band zelf een welkome afwisseling voor de bandsleur en een prima manier om nieuwe energie op te bouwen voor een nieuw Manics album.

Gelijk bij de openingsakkoorden van titelnummer (en albumopener) Send Away The Tigers weet je dat het weer goed zit. Die heerlijk overweldigende, tegen overload aanleunende, power van de band is weer terug. En wat een prima song ook meteen weer! De Manics zijn terug with a revenge!

Het met Nina Persson van The Cardigans opgenomen Your Love Alone Is Not Enough en Indian Summer klinken direct al als grote hitsingles en live klappers. Ook The Second Great Depression en het erg mooie Autumnsong (dat super intro!!!) hakken er gelijk goed in. Power, geweldige melodieën, pakkende teksten (zoals altijd van de hand van bassist Nicky Wire), de zang van Bradfield en de stuwende kracht van Wire en drummer Sean Moore maken ook dit keer het verschil.

O ja…als extra hebben de Manics Working Class Hero, op hun lijf geschreven, van John Lennon als (hidden) track toegevoegd. Send Away The Tigers is een album dat je veel te hard en veel te vaak gaat draaien!