Zo’n drie jaar geleden brak de soulman die ooit zijn studies sociologie afbrak voor een muzikantenbestaan in de scène van Austin, echt door. Ondersteund door The Southern Aces samengesteld met Nederlandse topmuzikanten onder leiding van producer Jack Hustinx, leverde de Texaan Life Will Humble You af. Ongetwijfeld een van de sterkste werkstukken van 2018 in het druk bevolkte rootssegment. Hetzelfde jaar zette Milligan festival- en clubpodia in lichterlaaie met een imposante met soulslijpers en R&B gevulde set, op Blues Peer was Milligan een van de onbetwiste revelaties op de afsluitende festivaldag. Het was de laatste keer dat het festival in Limburg plaatsvond.

De Corona pandemie verlengde het verblijf van Milligan in Eindhoven, ver weg van zijn thuishaven Austin observeerde hij de ontwikkelingen in zijn thuisland in de wurggreep van het Covid virus en turbulente politieke en sociale ontwikkelingen. De opkomst van ‘Black Lives Matter’ legde pijnlijke  herinneringen bloot, openlijk racisme en genadeloze uitsluiting vormde een constante in het leven van de jonge zwarte albino in Texas.

Gebeurtenissen die inspirerend werkten, de songs welden spontaan op vanaf de titeltrack I Was A Witness keert Milligan terug naar dat donkere verleden, het orgel van Roel Spanjers  volgt de gitaarlijnen en snerpende slide in deze getuigenis over ongemeen, harde tijden in de VS die geenszins verdwenen zijn.

Het door accordeon ondersteunde This Old World, is afkomstig van Stephen Bruton, het is een vaste gewoonte om zijn oude betreurde vriend te eren. JW Roy leverde Until The Rain aan, de harmonische zang  van de bandleden wordt aangevuld met bijdragen van Sheree Williams en mondt uit in een beklijvende  gospelballade.

Meestal zat Milligan met Hustinx of de andere gitarist Eric van Dijsseldonck aan de schrijftafel en dat levert weerom een boeiende wisselwerking op met persoonlijke en sociaal geëngageerde verhalen in een onversneden southern soul benadering. De ritmische funk van Freedom Ain’t Free, Tell The Truth & Shame The Devil, de mooie pianoballade Ain’t No News Like Bad News, I’m Worried, het klinkt onheilspellend realistisch maar ook onveranderlijk onweerstaanbaar.

Ter afsluiting brengt Milligan met enkel de Wurlitzer van Spanjers als begeleiding nog een welgemeende intimistische wake up call waarin enig optimisme doorschemert. Geen overbodige boodschap in barre tijden van een begenadigd soulpreacher.