Het is ondertussen vier jaar geleden dat de in Arizona opgegroeide Kassi Valazza vanuit Portland, Oregon haar in eigen beheer uitgebrachte debuut Dear Dead Days voorstelde. De opvolger is een bekoorlijke verzameling nieuw eigen werk dat naast de onmiskenbare invloeden van Joni Mitchell, Emmylou Harris en andere destijds opkomende artiesten die eind jaren zestig samen met illustere voorgangers Byrds de zogenaamde Laurel Canyon sound creëerden die verder borduurde op de elektrisch versterkte countryfolk.

De eveneens vanuit Portland opererende TK & The Holy Know-Nothings verzorgen de begeleiding. Taylor King en kompanen creëren instinctmatig de instrumentatie van songs van Valazzi meer dan voortrefelijk zoals in de opener duidelijk wordt. Zacht orgelspel  harmonica en pedalsteel ondersteunen in Room In The City de treurige sfeer van een door eenzaamheid en heimwee verteerde muzikant onderweg naar de volgende tussenhalte ver van huis.

Het op de twaalfsnaren gitaar en pedalsteel meanderende Corners is een prachtige countrysong, nauw verwant met vroeger werk van Linda Ronstadt en Emmylou Harris. Nog straffer blijkt Watching Planes Go By met lang uitgesponnen passages waarin psychedelisch getint snarenwerk weerklinkt die verstillen bij de prachtig zangpartijen met overslaand timbre, helemaal in de stijl van de grote folkdiva’s van weleer. Dat is eveneens het geval bij Song For Season, een teder liefdesliedje met gedempt blazerswerk van cornet en  trompret. “I’d rather be lonely than on my own” zingt Kassi in het tergend slepende Long Way From Home, een van de vele hoogtepunten, tekenend voor de alomtegenwoordige, desolate sfeer.

Na een verstilde intro volgt een verhaal over een vrouw die voor het departement onderhoud  langs de highways zwoegt. ‘She lost a bet down at the roadhouse, she said her face holds canyon lines wearing down all the whiteness in her teeth but she smoking cigarettes and she’s broke as she can be’, Canyon Lines een relaas dat er diep op inhakt. Telecastertwang vergezeld Smile naar de honky tonk waar voor een vrouw op zoek naar romantiek maar vooral geborgenheid evenmin veel vreugde te rapen valt het draait wel uit op een fraaie countrybalade. Vooraleer afgesloten wordt met een interpretatie van Michael Hurleys’ westernepos Wildageeses laten we ons nog eens gewillig meevoeren in het psychedelisch ingekleurde, dromerige folkuniversum van Welcome.