Josh Gray
Walk Alone
Zoals de titel aangeeft, stippelt Josh Gray zijn eigen muzikale pad uit. Hij werd in San Francisco geboren en groeide op in Maryland waar hij op zijn zestiende geïnspireerde door folk, bluegrass en rockende varianten op blues al op de gitaar tokkelde. Het zou nog vijftien jaar duren voor hij het podium aandurfde. In 2015 was er een eerste epeetje, nog in Frederick, Maryland opgenomen, in de buurt van de koffieshop waar hij zijn podiumdebuut beleefde. Datzelfde jaar concerteerde hij naast zijn thuishaven uitgebreid in buurstaten Pensylvania, Virginia en West Virginia.
Een verhuis naar Nashville drong zich op en in de Bomb Shelter komt in 2019 Songs of the Highway tot stand in samenwerking met plaatselijke muzikanten. Dit debuut plaatste Gray op de kaart als begenadigd storyteller. De opvolger werd in dezelfde analoge studio opgenomen en is via Continental Record Services ook volop bij de platenboer in Nederland beschikbaar.
Dat is een goede zaak, met tien songs zoekt Gray zijn weg met verhalen, hij resideert tegenwoordig in Nashville maar in verhalen Als Travelin in My Mind leven de gebeurtenissen on the road verder. Met het door de pedalsteel van Brett Resnick en drijvend beat aangestuurde Radio Stations belanden we in Music City waar de singer-songwriter aan de bak probeert te komen. “All these radiostations they won’t play my songs they ‘ll be back one dat when I’m old an gray to try and right their wrongs.
Driftige akoestische gitaarakkoorden ondersteunen de titelsong , een persoonlijk outlawepos. Het slepende Tiny Wooden Crosses, een terugblik naar Gray’s jeugdjaren ademt een gelijkaardige mistroostigheid uit, de indringende voordracht en de verhalen, het komt dicht in de buurt van de verrichtingen van de betreurde Townes Van Zandt, vooral in Cheyenne, een fatalistisch relaas van een verblijf in de cel.
In Money or Blood is geenszins sprake van berusting maar ventileert expliciet een diep geworteld ongenoegen. De snoeiharde beat en het verschroeiende, vervormde gitaarwerk schragen een striemende aanklacht tegen inhalige CEO’s en desastreuze gevolgen van het wapenbeleid in de VS. “Well I say it’s my right to raise my daughter in a country where classrooms are not gunned down”.
Back East refereert naar de verbondenheid met Jack Kerouac, Gray’s imaginaire reisgezel en andere godvergeten lotgenoten en outlaws die de Amerikaanse highways bevolken. Het broeierige Mystic Queen verwijst naar een passage in New Orleans en de onontkoombare betovering van van een vrouw.
Met fraaie vioolklanken en harmoniezang van Morgan Connors vindt de rusteloze troubadour met Building Paradise, een tedere ballade, uiteindelijk rust en vrede in een vaste pleisterplaats. In afwachting van de geplande tournee die de Josh Gray in januari naar Nederland brengt een te koesteren pareltje.