Na een onderbreking van twintig jaar kwam Grey DeLisle in januari, een jaar na het coverproject Borrowed, aanzetten met She’s An Angel, zowat integraal opgebouwd met eigen songwerk dat naar de populaire country van de jaren zestig en zeventig refereert.

Driftless Girl opent met Where You’re Coming From, een prachtige door Buck Meek (Big Thief) en Jolie Holland gecomponeerde countryballade. De dames werkten ooit samen aan een documentaire over The Carter Family en nu trok DeLisle Holland aan als producer terwijl Meek  samen met Adam Brisbin het snarenwerk aanlevert in een voltallige begeleidingsband. Nog voor de titelsong passeert een interpretatie van het van Murry Hammond, bassist van Old 97’s’, afkomstige My Two Feet op rauw vervormd gitaarwerk.

“She lost her heart to an Amish boy neath the covered bridge, mother hung her washing in the west prairie sunshine, she’s a driftless girl, she don’t need you” woorden uit de beeldrijke titeltrack Driftless Girl, een dramatisch relaas over een rebels meisje op piano en scheurende fiddle in een aangrijpend duet met Nikki Grossman.

Een meer bluegrass getint Little Ol’ While tippelt achteloos voorbij. Het samen met Julie Holland  The Ballad of Ella Mae een indringend verhaal op sobere instrumentatie, mandoline en samenzang verwijzen naar de folk uit de Appalachen. Het op pedalsteel drijvende, in smart gedrenkte relatieverhaal. I Don’t Wanna Want You  sluit perfect aan bij het primaire, traditionele countryballadewerk uit lang vervlogen tijden evenals de onweerstaanbare tegelslijper In The Living Room.

Bij momenten herinnert DeLisle’s timbre met die gesmoorde snik aan Dolly Parton. Delisle luisterde  deksels goed naar Dolly. Het met Holland gebrachte Mama’s Little Rose is onmiskenbaar schatplichtig en gemodelleerd op de signatuursong Coat Of Many Colors. De afsluiter het dramatische Down From Dover is overigens afkomstig van die iconische zangeres en songwriter.

Grey DeLisle levert op haar beurt een(h)eerlijk, countryalbum dat naar het glorierijke verleden hunkert.