×

Recensie

Roots

20 januari 2016

Gene Clark

Two Sides To Every Story

Geschreven door:

Uitgebracht door: High Moon

Two Sides To Every Story Gene Clark Roots 4 Gene Clark – Two Sides To Every Story Written in Music https://writteninmusic.com

In de vroege jaren zestig  vormen The Byrds met knappe folkrock en verfijnde harmoniezang van Roger Mc Guinn,  Gene Clark, David Crosby een antwoord op de Britse invasie. De eerste Byrd die het nest zou verlaten was Gene Clark, in ‘66  stapt uitgerekend de beste songwriter en poëet van de groep op.

Als soloartist zal Gene Clark nooit in de buurt komen van het commerciële succes dat hij met The Byrds oogstte. Het debuut met The Godsin Brothers in ’67, het een jaar later uitgebrachte The Fantastic Expedition of Dillard & Clark, White Light en uit ’74 daterende No Other zijn absolute klassiekers van het countryrockgenre. De opvolger Van No Other zal drie jaar op zich laten wachten, drank en drugsmisbruik eisten hun tol, zijn vrouw vluchtte uiteindelijk  twee jonge zonen van Mendocino naar Hawaii. Clark blijft verweesd en ontredderd achter.

Tijdens de opnamesessies van Two Sides To Every Story bezette Thomas Jefferson Kaye, eerder bij No Other betrokken, opnieuw de producersstoel en schuift The Silverados, de vaste roadband van Clark, definitief aan de kant na twee studiosessies. De Fidelity recording Studio wordt bevolkt met muzikanten als Mike Utley, de pianist en orgelman die eerder met Gene samenwerkte. Jerry Mc Gee was bij  het vroegste solowerk van Clark betrokken, hij vormt een briljante gitaartandem met Jeffrey Baxter (Doobie Brothers, Steely Dan). Ook steelgitarist Al Perkins is van de partij, Jim Fielder en Sammy Creason beheren de ritmesectie.

Home Run King huppelt achteloos voorbij op de banjo van oude vriend Doug Dillard en bij de Leadbelly traditional  In The Pines wordt de superieure pickin’ geflankeerd door meester fiddler  Byron Berline dat resulteert in fraaie countryrock. In Give My Love To Marie, een fijne interpretatie van het Coalmine epos van James Talley  huist al een behoorlijke dosis sentiment maar het zou wellicht nog beter klinken zonder de dramatische suikerspinnen strijkers die daar bovenop gesmeten worden. De vertimmerde, iets te hard rockende versie van Kansas City Southern, dat destijds op  het  duoproject met Dillard prijkte, munt uit in banaliteit vergeleken met de lichtjes fantastische country soul van het origineel. Mary Lou een krampachtige poging tot rocken is hier helemaal misplaatst.

Het is bovenal het door de omstandigheden waarin Clark zich bevond geïnspireerde songwerk dat de ziel raakt. In de emotioneel geladen pianoballade Lonely Saturday, een onvervalste honky tonk slijper die lijkt weggelopen uit de gloriedagen van de country, schreeuwt Clark zijn hatenleed uit, de pijn van de achterblijver snijdt door merg en been. “Friday night has left me, left me coming down with only lonely Saturday”.

In Sister Moon worden de troosteloze mijmeringen van Clark door sirenenzang van Emmylou omringd. De laatste drie tracks vormen een zuivere hattrick. The Wind behoort tot het mooiste balladewerk van Clark samen met de schrijnende smeekbede Past Adress. Silent Crusade rondt de donkere introspectieve songcyclus ietwat berustend af. Two Sides To Every Story werd destijds  zowat geruisloos afgevoerd door RSO, het label had het wellicht te druk met het promoten van de soundtrack van Satuday Night Fever en de langspeler van Clark verdween zowat geruisloos tussen de plooien van de tijd.

Door enkele beduidend mindere momenten in meer rockende nummers kan Two Sides To Every Story in zijn geheel bezwaarlijk als het ultieme meesterwerk van Clark beschouwd worden maar het blijft een te koesteren, vergeten pareltje dat eindelijk volop verkrijgbaar is.

Bij de fraai geïllustreerde en uitvoerig gedocumenteerde digipack van deze heruitgave krijg je een downloadkaart met toegang tot  live-fragmenten van de Two Sides periode mét The Silverados en aangevuld met klassiekers uit het oeuvre van Gene Clark.