Laten we het simpel duidelijk stellen. LOVE + POP is een op hol geslagen ontembaar projectiel, welke alle kanten op stuitert. Nick Rattigan maakt het zichzelf met de nieuwste Current Joys plaat niet gemakkelijk. Waarschijnlijk voelt het voor hem juist allemaal heel zonneklaar aan. Als je hoofd een warboel van losse haperende contactdozen met overspannen bedradingen is, dan kan je alleen maar LOVE + POP maken. Het fragmentarische LOVE + POP is een aparte afterparty plaat. Een verdovende kater met de nodige onplezierige naweeën. Ik ga er vanuit dat de heerlijke ophitsende afsluitende U R the Reason techno het oorspronkelijke opstartpunt is. Hier is deze ode aan het nachtelijke uitgaansbestaan bewust op het laatste geplaatst, een eerbetoon aan het eindeloze dansavonden escapisme.

Is Nick Rattigan een genie, of mist hij juist alle connectie verbindingen met het aardse bestaan. Zijn angststoornissen maken het onmogelijk om normaal in de maatschappij te functioneren, dus schept hij zijn eigen normale wereld met zijn eigen normale regeltjes waarin hij in alle eenvoud aan muziek kan werken om deze vervolgens aan bevriende collega’s te presenteren. Wanneer is iemand trouwens normaal? Als hij zich aan de criteria van de maatschappij aanpast? Is het normaal als die eigenzinnigheid niet meer van belang is en je een meedraaiend radertje in het sociale netwerk bent. Hoe meer chaos op de plaat, hoe meer rust in de onnavolgbare gedachten van Nick Rattigan.

Nick Rattigan is zich weldegelijk van zijn aanpassingsgebreken bewust. Het kost hem zoveel slopende energie uren waardoor hij neerslachtig teleurgesteld in het leven staat. Deze deprimerende houding werkt ook in zijn muziek door, waardoor men Nick Rattigan al snel in het postpunk emo hokje plaatst. Als de Current Joys zanger ergens een aversie tegen heeft is het wel tegen dat claustrofobisch afbakenen. Kiest hij op de vorige Voyager reisgezelschapsschijf nog voor een meer in de lijn liggende cover van Shivers, het vintage The Boys Next Door prijsnummer van het oudste Nick Cave werk, nu opent hij de plaat met Walk Away as the door Slams van emo popcore rapper Lil Peep, de zoveelste slachtoffer van een schijnbare bewuste overdosis van het pijnbestrijdingsmiddel Fentanyl. Opiaten verzachten het leed, maar nemen de zielenpijn niet weg, triest dat deze dan als definitieve uitvluchtweg genomen worden.

Nick Rattigan zal zeker verwantschap ervaren. Lil Peep experimenteerde bewust met het leven en was zijn tijd ver vooruit. Toch steelt het Your Angel alter ego van Maddy Boyd hier de show. Haar sussende rol in een gewelddadige drugrelatie is een indrukwekkend weerwoord tegen de agressieve wanhoop van Nick Rattigan. Een tot het sociale media getransformeerd fataal Sid and Nancy punk liefdesverhaal. Juist in de vraag en antwoord duetvorm komt deze zo goed tot zijn recht. Een frontale oogopener, Lil Peep zou hier absoluut zijn goedkeurend blik over geworpen hebben en de medeschrijvers van Blink 182; Travis Barker en Mark Hoppus zullen dit zeker wel waarderen. Your Angel pakt tevens in het rauwe LOVE + POP titelstuk haar verzachtende helende momenten. Het crime passionnel bloed van de opener mengt zich met de rode lippenstift en levert een nare nasmaak op.

Het collaboratieverbond maakt hoe dan ook goed van de externe krachten van gastvocalisten gebruik. Lil’ Yachty breekt dit jaar eindelijk met de zeer strak in elkaar stekende Let’s Start Here hiphopplaat door en levert op de retro Gatsby regentreurnis synthpop een subtiele voorzichtige autotune bijdrage. Met iemand gezegend met hoogwaardige rapkwaliteiten verwacht ik echter net wat meer dan dat, het blijft bij een bescheiden cameo performance. Nick Rattigan cijfert zichzelf in het onzichtbare My Shadow Life schimmenlied weg, de hard aangezette Oddbody echo dwingt hem hier op een respectvolle manier naar de achtergrond. Het ontbreken van die evenwichtige zekerheid levert een doorgedraaide cyber Dr. Satan disbalans speeldoosje projectiel op. Bij de kwaadaardige traumatische nachtmerrie schreeuw van Brutus VIII in Rock n Roll Dreams heeft dit dus wel navolging. Dit Slow Hollows bandlid trekt zijn medecollega’s later vervolgens de stuurloze semi akoestische 3lefant diepte in.

Pas in de persoonlijke Cigarettes tijdbom overtroeft hij de stoet aan huurspelers. Dit is zijn dagelijkse gevecht tegen de paniekerige nervositeit, het aangeleerd schijngedrag om zich in de copycat gemeenschap staande te houden. Het dieptrieste I Feel Truth Inside of U klaaglied is een gebrek aan zelfvertrouwen, gebrek aan zelfrespect en de heimelijke hang naar contact. Met het empathische naargeestige Moon Sickness meet Nick Rattigan zich met het betere MGMT werk. Bb Put on Deftones is een oprecht gemeende poging om een liefdesliedje te schrijven, maar valt totaal vrouwonvriendelijk uit. LOVE + POP is fijn onoverzichtelijk, onbewust vrijgevochten met de nodige tegendraadse logica en onlogica. En toch klopt het allemaal.