Tijdens de jaren tachtig  stapt de in Californië opgroeiende Chris Shiflett in de voetsporen van oudere broer Scott, bassist bij punkband Face To Face. Chris legt zich toe op de zes snaren en is in zijn jonge tienerjaren al als muzikant actief, in de Bay Area van San Francisco figureert hij enige tijd bij de punkrockers van No Use For a Name.

In 1999 wordt Chris Shiflett door Dave Grohl als leadgitarist bij Foo Fighters ingelijfd en is ondertussen een vaste waarde. Daarnaast vindt Shiflett een uitlaatklep bij Jackson United en de rockgroep Viva Death, een ander project met broer Scott.  Sinds 2010 voert hij Dead Peasants aan een meer op Americana roots gericht combo. Inmiddels is de focus naar solowerk verlegd dat van Bakersfield honky tonk naar rauwe country en punkrock pendelt.

De derde in Nashville tot stand gekomen langspeler toont een nog sterkere eclectische benadering waarbij genregrenzen vervagen in samenwerking met producer Jaren Johnston, de frontman van Cadillac Three heeft zowat in  de helft van de tracks zijn aandeel.

Het enerverende Black Top White Lines lijkt weggelopen uit vroeger werk van Lenny Kravitz en Weigh You Down zoekt zijn weg op een combinatie van driftig resonerend snarenwerk en diepe bariton tonen. In Burn The House Down horen we eveneens fraai dubbelloops gitaarwerk, Shiflett krijgt naast Charlie Worsham bijzonder efficiënte assistentie van snarenlui als Nathan Keeterle, ooit bij Old Crow Medecine actief en de gereputeerde sessieman Tom Bukovac. Het in ijltempo met furieus gitaarwerk voorbij razende Parties, dat teruggaat naar de periode in punkscene van San Francisco, illustreert eveneens de hechte samenwerking met Johnston.

“I don’t have time to mourn, now that you’re dead and gone, just oanother old friend that’s left this life too young,” schreeuwt Shiflett uit op slepend swamprock ritme met huilende gitaren, een oprechte ode aan ontvallen vrienden. De titelsong Overboard sluit op melodieus gitaargerinkel aan bij dat thema. Met Damage Control verzeilen we aan de zonnige stranden van de Westkust of is het toch richting Jamaica dat die sfeervolle dub meandert?

“I don’t trust my memories anymore”, stelt Shiflett. Dat belet hem niet om met enige hulp van Nick Autry herinneringen op te halen aan de ontmoeting met Carrie Midnight Texas Queen ergens in zo’n met cowboys afgeladen dance hall.