Als jonge snaak probeerde de in New York opgroeiende Chris Murphy zowat alle mogelijke snaarinstrumenten uit, na gitaar en mandoline en meer exotische varianten werd uiteindelijk de viool uitverkoren als belangrijkste instrument. Ondertussen profileert Murphy zich naast gegeerd sessieman als een uiterst veelzijdig multi-instrumentalist op een reeks langspellers. De teller geeft ondertussen 19 aan. We horen invloeden uit folk blues en jazz in Murphy’s werk, zonder  daarbij zijn Iers Italiaanse afkomst te verloochenen. Die Keltische roots kwamen uitvoerig aan bod op het uit 2017 daterende The Tinker’s Dream terwijl met Red Mountain Blues de bluegrass en de verwante traditionele stijlen uit de regio van de Appalachen werden verkend, nagenoeg integraal met eigen songwerk.

De veertien tracks van The Road and the Stars zijn afkomstig uit de twee eerder vernoemde langspelers, aangevuld met een selectie uit Surface To Air en Bargain, een live registratie, dit werk kwam in 2016 en 2017 tot stand en werd uitgebracht op  Teahouse Records. Sailing The World Alone, een typerende opgewekte mix van bluegrass en stevige rootsrock, herinnert enigszins aan The Band in een klassieker als Rag Mama Rag. Connemara Ponnies, een refereert onmiskenbaar naar de Groene Eilanden aan de overkant van de oceaan met die dynamische ritmiek en die bouziki en penny whistle.   Dat Murphy naast een begenadigd snarenman ook een voortreffelijk zanger tonen Last of The Twickham Blackbirds en een het jazzy deuntje I Swear I’m Going to Learn This Time  

Tim O’ Brien duikt op in Red Mountain Blues en High Country  fingerpickers die bij de bergstreken horen, hij neemt de leadzang over in Kitchen Girl dat ondersteund wordt met harmoniezang van Herb Pedersen terwijl Murphy naast de alomtegenwoordige viool verbluffende mandolinespel op de voorgrond plaatst. Ook zonder die bijdragen van een uitgebreide kring van goed en muzikaal volk blijft Murphy moeiteloos overeind. Na het meeslepende Small Wonder, imponeert de fiddler met het moederziel alleen gebrachte, lang uitgesponnen met voortdurende tempowisselingen gelardeerde epos Caves Of Killala en het aansluitende eveneens live in de studio opgenomen Hard Bargain.   

Het frivole instrumentaaltje dat we vervolgens beluisteren kreeg de titel Music for a Feast mee, dat geldt overigens voor zowat alle muziekjes die passeren op de boeiende compilatie van een getalenteerd instrumentalist en verhalenverteller.