De breed grij(n)zende, wat oudere man, die je vanop de platenhoes toelacht is ondertussen aan zijn achtste werkstuk toe. Charlie Roth begeleidt zijn wat terughoudende zang met harmonica, terwijl  co-producer John Inmon zijn akoestische gitaarpartijen met elektrisch versterkt snarenwerk flankeert, drummer Pat Manske nam de sessies op in The Zone Recording Studio in Texas, de titelsong en Where You’ll Be kwamen in Roth’s thuishaven Minnesota tot stand.

Opvallend is de aanwezigheid van de met Fire Out Of Stone in deze rubriek voorgestelde George Hawthorne. Hij reikt het met George Ensle gecomponeerde werkmanslied Gloves aan en dat resulteert in een knap parlando duet op fijne dobro tonen van Lloyd Maines’. Ray Bonneville speelt even gitaar in zijn song Good Times.

De meeste songs van Roth kabbelen in een laidback countryfolk benadering voort zoals het op fiddle dravende Serenity en het meer gesproken dan gezongen Where You’ll Be, een ingetogen ode op cello aan zijn overleden moeder en Say Never. We onthouden vooral een beladen uitvoering van het Jonathan Byrds afkomstige Clean. Als de twangende Telecasters van Bill Kirchen en Red Volkaert in het van Steve Doerr geleende Pretty Little Lights of Town even tandem rijden, verzeilen we in een ongedwongen rockend sfeertje.

Dat verdwijnt als sneeuw voor de zon met My Chair. Een genietbare interpretatie van Effron White’s Yankee Dime gaat een met strijkers opgewaardeerde herneming  van I’m The Smile als pianoballade vooraf. Troubadourswerk van behoorlijk niveau!