“I’m not 25 I’m not trying to be, that’s just a photo from my past some one took for me”, zingt een schijnbaar tevreden man in de titelsong. Wat verderop heeft hij het in Redwood Fence over een oude omheining in de achtertuin van het ouderlijke huis, een nostalgische mijmering waarachter meer schuilt, ‘our backyard fence in 1965 shielded us from what we didn’t know’.

Het zijn niet alleen Brian Kalinec’s warme stembuigingen, ook de melancholische thematiek herinnert sterk aan Jim Croce of James Taylor. Brian Kalinec is bovendien een niet onverdienstelijk snarenpicker. Onveranderlijk ondersteunt hij zijn verhalend songwerk met verfijnd, akoestische  snarenspel, naast een stemmige Fender Rhodes is de grand piano nooit ver weg..

Kalinec zette in 2006 samen met zijn vrouw Pam in Houston Berkalin Records op, het label was oorspronkelijk bedoeld om zijn eigen songwerk te verspreiden. Na Bob Cheevers volgden nog muzikanten uit de betere Texaanse schrijfwerkerij zoals George Ensle en Matt Harlan terwijl de betreurde Tim Henderson zijn laatste  langspeler via Berkalin de wereld instuurde.

In dat lijstje hoort ook Kalinec helemaal thuis, talloze keren gelauwerd voor zijn songwriters capaciteiten in het folkcircuit en zijn muzikale kwaliteiten. Langspelers als Last Man Standing, The Fence en het nieuwe album The Beauty Of It All illustreren dat uitvoerig.

De Texaanse roots klinken onmiskenbaar door in combinatie met de poëtisch getinte verhalen levert dat  bijzonder aangename luistermomenten op naast de eerder vermelde titelsong en Redwood Fence luisteren we graag naar de overige, met fraaie melodielijnen opgebouwde, songs. Breakfast at Midnight, Two Roads en Next Door Stranger hebben een aangename westernfeel, in het op een  warme soulgroove varende I’d Never Expect It en Pizza and God overtuigt Kalinec op elektrische gitaar in fraaie solo’s.