“Hoe is mogelijk dat ik zo’n lamlendige, ongeïnspireerde, brave en vooral suffe artiest ben geworden?” zou Jon Bon Jovi zeggen als hij in 1988 in een tijdmachine was gestapt en in 2013 naar het nieuwe Bon Jovi album zou luisteren. Waar zijn de experimenten met speelduur (Dry County), Floyd achtige intro’s (Justice In The Barrel) en energieke arrangementen (Blood On Blood) gebleven? “Ben ik over een kwart eeuw uitgeblust?” Het antwoord op die vraag luidt zonder twijfel bevestigend. Het laatste interessante Bon Jovi album These Days dateert uit 1995 en sindsdien gaat het bergafwaarts met het gezelschap uit New Jersey.

The Circle en Lost Highway waren nu niet bepaald briljante albums, maar What About Now is verreweg het meest voorspelbare album dat de band ooit uitbracht en bevestigt nog eens de artistieke armoede. Het album staat vol uitwisselbare liedjes die zelfs die hard Bon Jovi fans van het eerste uur moeten teleurstellen. Waren de hoogtepunten op vorige albums al sporadisch, nu moeten we leuke passages met bij wijze van spreken met een vergrootglas zoeken. Een spetterende gitaarsolo van Sambora is al helemaal niet te vinden, de getalenteerde snarenplukker vervult een bijrol en levert een te verwaarlozen bijdrage aan dit album. Tekstueel lijkt Jon Bon Jovi nog wel het hart op de juiste plek te hebben want hij betreurt bijvoorbeeld de teloorgang van de New Yorkse punkclub CBGB en steekt hen die het zwaar hebben als gevolg van de crisis een hart onder de riem.

Nu hun zakken ruimschoots zijn gevuld lijkt muziek maken bijzaak geworden; de hoop op een goed Bon Jovi album hebben we dan ook allang opgegeven. Memorabele rockcomposities ontstaan immers eerder in de goot dan aan de rand van je eigen zwembad. Het aantal ballads is te groot en maakt van het ooit aanstekelijke en dynamische Bon Jovi een poprockbandje met country invloeden dat op een traag tempo acteert en menigmaal aan Coldplay doet denken. Een kwart eeuw geleden was het ondenkbaar dat Bon Jovi een album zou afsluiten met twee ballads op rij. Alle kritiek zal de heren (en de jongere generatie fans) overigens weinig kunnen schelen, de albums van de band verkopen redelijk en de stadions zitten wereldwijd vol. Veel van die mensen komt echter om hun oude hits te horen en niet de muzak die men tegenwoordig produceert.

What About Now? Nee, niet echt. How about 20 years ago?