Dat de belangstelling naar The World Above van het uit Zwitserland afkomstige duo Bitter Moon in Nederland bovengemiddeld is, komt voornamelijk door het feit dat Jacco Gardner als producent de eindverantwoording draagt. Dit muzikaal wonderkind we maakt buiten de landsgrenzen indruk met zijn psychedelische sixties droomdebuut Cabinet of Curiousities sound. Vervolgens vervaagt hier stilletjes de aandacht, en na het minder goed ontvangen instrumentale Somnium is er zijn ontdekking Bitter Moon, die als voorprogramma met hem op stap gaat.

Het is de kunst om het unieke Bitter Moon geluid groots neer te zetten. Met deze lastige opdracht gaat het schuchtere studiodier aan de slag. Een onmogelijke opgave waarbij hulplijn Simon Heyworth ingezet wordt. Zijn ervaringen met de krautrock pioniers van Tangerine Dream en een indrukwekkende bijrol in het opnameproces van Mike Oldfields Tubular Bells maakt van hem een veelgevraagd producer die het alternatieve geluid vercommercialiseert. Hierbij blijft hij dicht bij de kern die artiesten willen overbrengen. De leerling en de meester aan het werk, met The World Above als wonderbaarlijk eindproduct.

Zenos Paradox is een tochtende open deur die je in de kille wereld van Bitter Moon verwelkomt. De dromerige elektronica wordt door de stampende percussie van Nic Mauskovic ingeleid om vanaf Images in bombastische geluidsexplosies en tempowisselingen over te gaan die ergens tussen de blikken jaren tachtig avant-garde en de new age ambient sound van de negentiger jaren zweven. Gedurfd, en geslaagd. Titeltrack The World Above heeft dat typerende seventies futuristische, wat vaak als Japanse science fiction tekenfilmseries omlijsting uit die periode gebruikt wordt .

De meerwaarde zit hem in de praatzang die helaas minimaal aanwezig is. Zo voegt Reka Csiszer in Formlos al een bepalende leegte toe die zich perfect aan de sobere kleurklanken van Simon Bernardoni hecht. Bij Gloria is het tegenovergestelde gaande, hier geeft haar lazy zang juist aan de heersende exotica meer diepgang. Het gesproken mysterieuze Kontakteinseit past door de Duitse taal prima op een donkere Wim Wenders soundtrack. Een bijzondere afsluiter waarbij de vocalist met haar verdiepende treurnis in topvorm verkeert. De lugubere sfeer geurt naar de zijstegen van de grote stad, waar randfiguren een met de schaduw worden om in de duisternis te heersen.

Een geslaagde samenwerking, waarbij weer eens het belang van de juiste personen achter de knoppen benadrukt wordt. Gardner houdt zich al een tijdje minder.met de retro hippie sound bezig, en geeft jaren zeventig synths ruimte, op dat punt treffen ze elkander. Vanwege de huidige onzekere toekomst van de muzikanten is de release bewust een maand naar achteren geschoven.