Melle Kromhout kende in 2021 een frisse solo-start met Object Constancy. Dat album was het resultaat van drie jaar creatieve huisvlijt waarbij ook een rol was weggelegd voor buitenopnamen. Elektronische muziek die alle kanten opschoot, even smaakvol als rusteloos. Hiervoor al had Kromhout met Glice laten horen garant te kunnen staan voor uitdagende elektronische muziek. Ambientsferen, met ruimte voor drone, waarbij rock, synthesizer, klassiek en industrieel nieuwe verschijningsvormen krijgen.

Vergeleken met zijn voorganger is Most of the Light Passes Through samenhangender. Donkerder ook, iets wat direct blijkt op A Small Universe, dat nogal onheilspellend binnenschrijdt, met een kloppend hart, een soort bedwelmend neuriën en mooie bombast. Langzaam stapt er ritmiek binnen op A Crying Tree: een krachtige, plechtige, ritueel aandoende beat die echter tevens het einde markeert.

De grijze tinten van het artwork passen goed bij de muziek die zonder meer prachtig is maar ook verontrustend en stemmig. Op A Near-Miss Analysis waan je je verloren in een grijze mist. Vage, schimmige klanken, bijna als koorzang, duiken op in een hallucinerende, beklemmende atmosfeer. Nieuwe perspectieven dienen zich aan op A House of Failure, alhoewel de titel anders doet vermoeden. De muziek lijkt vredig, maar je zou haar ook als post-apocalyptisch kunnen omschrijven. Zuchtend sterft ze weg, om postrockend, bijna majestueus terug te keren. Intrigerend en verwarrend.

Op A Gap in Our Genes ontvouwt zich relatief pakkende synthesizerdramatiek die gepaard gaat met klappende beats. Een stem die uit een ver tijdsgewricht lijkt te komen sterft even snel als dat hij opkomt. Ook hier intrigeert Kromhout en kiest hij ervoor het expliciete aan banden te leggen. Het afsluitende A Disappearing Road laat gedempte klanken horen die langzaam openbreken, als in slow motion. Bijzonder fraai, al zijn de laatste tonen toch wat weeïg. Zo betovert de muziek net zo vaak als dat ze een ongemakkelijke onderstroom brengt.

Na zijn werk met de cultband Fata ‘el Moustache’ Morgana en het ambient/industriële duo Glice laat Melle Kromhout horen ook alleen – met hulp van oud bandgenoot Oskar Glasbergen – nog veel te vertellen te hebben. Most of the Light Passes Through is een diepgaande, stemmige trip met voldoende lucht en schakeringen om te blijven wenken en boeien.