Alweer 20 jaar weet het uit Williamsburg/Brooklyn afkomstige Antibalas de podia wereldwijd te veroveren met hun opwindende muziek. En is dan ook gewoonweg geen band die beter weet hoe je afrobeat naar een nieuwe tijd en dimensie moet duwen. Op hun nieuwe album Fu Chronicles klinken ze nog net zo opwindend als dat ze dat in hun eerst jaren deden.

De nieuwe muziek die de band, naast oprichter/bandleider Martin Perna (bariton saxofoon), bestaande uit Amayo (vocalen, conga’s, percussie),  Jordan McLean (trompet, flugelhorn), Marcos J. Garcia (gitaar, vocalen), Eric Biondo (trompet), Marcus Farrar (shekere, vocalen),  Reinaldo de Jesus (conga’s), Timothy Allen (gitaar), Will Rast (orgel, elektrische piano, synthesizers), Raymond James Mason (trombone), Kevin Raczka (drums), Raja Kassis (gitaar), Justin Kimmel (gitaar, bas), Morgan Price (tenorsax) en Jackie Coleman (trompet), heeft vastgelegd,  swingt wederom weer frontaal uit de groeven.

Het zijn maar 6 tracks die Fu Chronicles, hun zevende album, telt maar wat worden ze weer fijn opgebouwd en lekker lang opgerekt. Wat weten deze muzikanten de afrobeat, ooit door Nigeriaanse held Fela Kuti (met de hulp van zijn long time drummer Tony Allen) neergelegd, toch geweldig op te pakken, er met veel respect nieuwe klanken aan toe te voegen, die onnavolgbare swing en sfeer aan mee te geven, en die vervolgens naar een nieuwe wereld door te zetten.

Waar Fight Am Finish, de eerste track van het nieuwe album uitgebracht, erg lekker maar niet echt opzienbarend klonk, zijn alle andere tracks op het album wel weer volledig raak. Hoe heerlijk zijn gelijk Amenawon en Lai Lai. De gitaren, bas en drums en percussie rollen door de speakers en die blazers maken er gelijk weer een groot uitzinnig feest van. Zanger Duke Amayo doet met zijn aanstekelijke zang de rest.

Ook MTTT Pt1 &2, het overweldigende Koto, dat iets over de helft van loom heerlijk de versnelling ingaat en nadrukkelijk tot dansen aanzet, zijn echte Antibalas toptracks.  Met Koto als een van mijn absolute all time Antibalas favorieten. Ook Fist Of Flowers, de afsluiter van het album, is weer een feest. Wat een hechtheid en swing weet deze band toch altijd weer te creëren.

Fu Chronicles is wederom een ijzersterke Antibalas plaat die weer heel erg doet verlangen naar hun liveoptredens. Want we weten dat de songs in de studio vastgelegd daar nog beter uit de verf komen.