×

Recensie

Alternative

18 augustus 2021

Angel Olsen

Aisles

Geschreven door:

Uitgebracht door: Jagjaguwar

Aisles Angel Olsen Alternative 4 Angel Olsen – Aisles Written in Music https://writteninmusic.com

De Amerikaanse singer-songwriter Angel Olsen is een veelzijdige kameleon die zich met gemak aan het leefklimaat aanpast waarin haar songs tot ontwikkeling komen. Staat op de albumhoes van het gevarieerde All Mirrors nog een mysterieus ogend zuchtmeisje die direct de aandacht op eist, op het kleurige Aisles kruipt ze in de huid van een jaren tachtig new wave adolescent. De integere subtiliteit en naaktheid is door het gebruik van felle make-up en boos ogende indringendheid verdwenen, al lijkt ze hierdoor teven haar identiteit ze verbergen. Als begin juli bekend wordt dat ze zich op het Aisley tussendoortje aan een vijftal synthpop klassiekers waagt wekt ze wel de nodige nieuwsgierigheid op en kijkt men reikhalzend naar deze nieuwe release uit. Het zijn dan wel allemaal covers, maar het is Angel Olsen die hier haar eigenheid in stopt.

Ze heeft het eigenlijk niet eens nodig om zichzelf te promoten, maar brengt toch gelijktijdig met het persbericht al Gloria uit. Deze van oorsprong Italiaanse song van Umberto Tozzi levert voor Laura Branigan in de zomer van 1982 in de Verenigde Staten een gigantisch hitsucces op, en is in principe een cover van een cover. Blijft Laura Branigan nog behoorlijk dicht bij het uptempo origineel, Angel Olsen gooit er de nodige hypnotiserende dagdroom romantiek tussen. Nasaal en verslavend slepend werkt ze onder begeleiding van synthesizers en cello’s naar een indrukwekkend einde toe, waar de herkenbare breekbaarheid en vertrouwde vrouwelijkheid het van het klinische dode jaren tachtig geluid winnen. Ze flikt het weer en laat een indrukwekkend visitekaartje achter.

Met een titel als Eyes Without A Face kom je ook in 2021 goed weg. De leegte van vroeger herhaalt zich tegenwoordig in het egocentrische individualisme. De twist van Billy Idol om er halverwege een stoere rocktrack van te maken ontneemt de kracht van het begingedeelte, maar werkt vreemd genoeg wel. Angel Olsen heeft dat potige karakter niet nodig en maakt er een geslaagde depri emo versie van waarmee ze zich onder de aandacht van de Lana Del Rey liefhebber brengt. Niks op aan te merken verder, maar ik mis een stukje eigenheid. Het toeval wil dat Angel Olsen tijdens het Aisles opnameproces gevraagd wordt om dit nummer voor een filmsoundtrack op te nemen, anders haalt deze de EP hoogstwaarschijnlijk niet eens. Eigenlijk heeft de hele Aisles EP iets van een filmische sfeer, en dit feit accentueert dat gegeven nogmaals.

Safety Dance is een vette dieptrieste knipoog naar de anderhalve meter maatschappij en de silent disco dansavonden. Van oorsprong een vrolijk springerig nummer met een humoristische clip met de Canadese rondhuppelende elektronische minstrelen van Men Without Hats. Angel Olsen gaat hiermee naar de illegale raves terug, het stiekeme dansen en hopen dat men niet betrapt wordt. Ze kan geen betere keuze maken. Eigenlijk verwoordt dit alles waarmee de jong volwassenen tegenwoordig te dealen hebben. De angst om plezier te hebben, het onzekere toekomstperspectief en de afstoting door de corona gemeenschap door de quarantaine te ontvluchten.

Zelf ben ik niet zo’n groot liefhebber van If You Leave, welke Orchestral Manoeuvres In The Dark speciaal voor de soundtrack van Pretty in Pink opneemt. Gelukkig grijpt Angel Olsen naar de duistere beginsound van de band terug wat een herwaardering voor dit nummer oplevert. Opzettelijk bombastisch giet ze de track in een David Lynch mal, schaaft dit af en drapeert het in een geplooid duister eindresultaat. Weer overheerst die beklemmende paniek om eenzaam achtergelaten te worden en bevestigt ze nogmaals dat we in een gelijksoortige situatie als die koude uitzichtloze jaren tachtig verkeren.

Dat de wereld tot stilstand komt weten we ondertussen wel. Een weggegooid jaar, maar ondertussen tikt de levenscyclus gewoon door. Forever Young handelt over het voor eeuwig vastzetten van momenten en de bewustwording van de sterfelijkheid. Angel Olsen laat deze Alphaville klassieker volledig intact, en voegt verder weinig toe. Gewoon omdat dit niet nodig is. De goddelijke synthesizers begeleiden haar naar het hiernamaals, geen hemel maar juist een vernieuwde vredige wereld. Het hoopvolle schetterende einde is achterwege gelaten en maakt plaats voor haperingen en kleine hiaten. De onzekerheid heerst. Angel Olsen legt op indrukwekkende wijze de link tussen het verleden en heden, zonder zichzelf in de uitverkoop te gooien.



  1. Gloria
  2. Eyes Without a Face
  3. Safety Dance
  4. If You Leave
  5. Forever Young