Hoewel het twee verschillende albums uit twee opeenvolgende jaren zijn, zijn Five Miles Out (1982) en opvolger Crises (mei 1983) twee werkstukken van Mike Oldfield die heel adequaat een episode samenvatten uit de loopbaan van deze multi-instrumentalist. Hooguit had het vervolgalbum uit 1984 er nog goed bijgepast.

Mike Oldfield, sinds zijn eerste plaat Tubular Bells in 1973 vooral een studioman, ondernam begin jaren tachtig enkele wereldomvattende toernees, waarna hij zich na afloop weinig tot geen rust gunde, maar vrijwel meteen doorging met de voorbereidingen aan zijn volgende album. Vanaf QE2 (Oldfield’s achtste album uit 1980) maakt de man uit Reading zich gaandeweg los van de werkstukken die één of twee hele plaatkanten bestrijken, ten gunste van pakkende popliedjes van 4 of vijf minuten. Die lijn zet hij voort, en veel beter dan op de voorganger, met Five Miles Out en daarna nog meer met Crises.

Heruitgaven van beide albums zijn er al eerder geweest, maar zelden zo uitgebreid als nu, ter gelegenheid van het (ongeveer) 30-jarige jubileum van Crises. Dit is de plaat die Oldfields wereldwijde zomerhit in 1983 Moonlight Shadow bevat, met vocalen van Maggie Reilly, en de iets kleinere hit uit het najaar van ‘83, Shadow On The Wall, een stevige rocker met niemand minder dan Roger Chapman (Family) op de vocalen.

Let wel: op beide platen staan een paar stevige werkstukken. Crises (meervoud) ontleent zijn titel aan het openingsnummer, dat Crisis heet (enkelvoud dus). Dit bijna 21 minuten durende nummer was ontstaan aan het begin van de opnamesessies voor Crises, die een maand of vijf duurden, en die volgens Oldfield in zo’n slechte sfeer plaatsvonden dat een albumtitel snel was gevonden. In deze track loopt Oldfield met zijn muzikanten enigszins langs dezelfde lijntjes als hij op Tubular Bells ook al deed, met dit verschil dat hij het tien jaar eerder in zijn uppie deed. Bovendien zijn inmiddels de voor 1983 moderne syntesizergeluiden toegevoegd, die er dertig jaar later voor zorgen dat Crisis (het nummer) een stuk gedateerder klinkt dan Tubular Bells.

Het album Crises bewijst zijn kwaliteit pas echt vanaf track 2 (of Kant 2 in LP-termen), waar het begint met de 5-karaats popklassieker Moonlight Shadow. Al een paar maanden had Mike dit thema in zijn hoofd, maar de tekst komt pas in de nacht voor de uiteindelijke opname. Maggie Reilly, die ook ook op Five Miles Out meezong en pas op het laatste moment is gevraagd om op Crises terug te keren, blijkt uiteindelijk de gedroomde vocaliste voor dit nummer. Reilly schreef ook mee aan het dromerig getoonzette Foreign Affair, waarvoor ze ook de zangpartij voor haar rekening neemt. Jon Anderson, de Yes-zanger die net hitstatus had bereikt met Surrender, helpt Oldfield aan een mooie zangertij in In High Places. De lijn van QE2 en Five Miles Out wordt doorgetrokken via het instrumentale Taurus: op QE2 stond deel 1, op Five Miles Out deel 2, zodat op Crises deel 3 niet kan ontbreken. Overigens hebben deze drie werkstukken anders dan in de titel niet veel met elkaar te maken.

Shadow On The Wall sluit het album af met veel vuurwerk.

De heruitgave vult het originele album ( 6 tracks) aan met zeven bonustraks: de hits Moonlight Shadow en Shadow On The Wall in niet eerder uitgebrachte unplugged-mixes en de in 1983 al uitgebrachte 12 inch-maxisingle-versies, waarop beide singles twee minuten langer duurden dan de single- en albumversie. In tegenstelling tot veel collega’s in die tijd slaagt Oldfield er wel in de maxi’s spannend te houden. Twee singles uit deze tijd die niet op het album verschenen, passen er qua sfeer goed bij en staan dan ook terecht op deze heruitgave: Crime Of Passion en Mistake.

Net als op de CD van Five Miles Out is ook bij Crises een bonus-CD toegevoegd: een concert uit het Londense Wembley. Deze thuiswedstrijd dateert van mei 1983, een half jaar na het concert dat bij Five Miles Out is gevoegd. Uit de opgewonden reactie op Moonlight Shadow blijkt dat Mike met deze megahit een gedeeltelijk nieuw publiek heeft opgebouwd.

Het album dat Oldfield vóór Crises maakt, kan terugblikkend worden beschouwd als de opmaat tot dit artistieke en commerciële meesterwerk. Net als op die plaat is hier een kantvullend werk aanwezig (Taurus II), maar wordt de balans bewaard met pakkende popsongs, waarvan Family Man (later tot wereldhit gezongen door Hall & Oates) het meest sprekende voorbeeld is. Het is voor de Oldfield-luisteraars ook de kennismaking met Maggie Reilly. De titel -en de hoes- van het album slaan terug op de angstige momenten die Oldfield en zijn crew meemaakten toen de wereldtoernee van 1980 hen in Spanje in slecht weer bracht. Net daarvoor had Oldfield besloten dat zij het vliegen ‘klein’ zouden houden: een vliegtuigje met tien stoelen. Oldfield zelf had inmiddels ook wat ervaring in de cockpit opgedaan, maar niet genoeg om de zware storm te weerstaan die het gezelschap boven de Pyreneeën trof. Uiteindelijk liep dit avontuur goed af, en gaf het Mike de inspiratie voor niet alleen de song, maar de titel voor het hele album. In de loop van de maanden veranderde het titelnummer enkele keren van vorm. Op deze re-release voor het eerst een vroege demo te horen.

Omdat Mike opnieuw plannen had voor een episch stuk van een minuut of twintig, koos hij de titel Taurus van zijn vorige album en plakte daar het volgnummer II achter. De belangrijkste riff uit Five Miles uit (het nummer) vormde de basis voor dit werkstuk. Voor gastmuzikant Paddy Maloney (van The Chieftains) was zijn optreden in deze track het tweede op een Oldfieldplaat: ook op Ommadawn (1975) was hij te horen. Behalve een prachtig live-concert van eind ‘82, waarin de verschillende episodes uit Oldfield’s loopbaan tot dan toe mooi worden gecombineerd, bevat deze heruitgave een dvd waarop het hele album door Mike zelf geremixed in 2013 (5.1 Surround). Daarnaast zijn videoclips van Five Miles Out (2x) en Mistake toegevoegd.

Na Crisis maakt Mike in 1984 Discovery, de plaat die eigenlijk de laatste fase van dit drieluik vormt. De drums worden opnieuw door Simon Phillips gespeeld, de hit van het album, To France, lijkt niet alleen veel op Moonlight Shadow, opnieuw is Maggie Reilly de vocaliste. Discovery had dus heel goed onderdeel van dit re-releasepakket had kunnen vormen. Maar wanneer we op waarde schatten wat er nu ligt, de ‘output’ van Mike Oldfield in ‘82/’83, aangevuld met interessant materiaal ‘van de plank’, dan moet worden vastgesteld dat dit multitalent in die periode zeker één van zijn bloeiperiodes doormaakte.

Tracklisting Five Miles Out – Deluxe Edition:

CD 1:

1. Taurus ii – 2013 remaster
2. Family man – 2013 remaster
3. Orabidoo – 2013 remaster
4. Mount teidi – 2013 remaster
5. Five miles out – 2013 remaster
6. Waldberg (the peak)
7. Five miles out – demo

CD 2 : Live in Cologne – Five Miles Tour

1. Tubular bells part one
2. Sheba
3. Mirage
4. Family man
5. Taurus ii
6. Mount teidi
7. Five miles out
8. Guilty

CD 3 : Five Miles Out – Mike’s 2013 5.1 Surround Mix

1. Taurus ii
2. Family man
3. Orabidoo
4. Mount teidi

Visual content :

1. Five miles out (promotional video)
2. Five miles out (live on BBC TV 28th July 1982)
3. Mistake (live on BBC TV 28th July 1982)

Tracklisting Crises – 30th Anniversary Deluxe Edition

CD 1:

1. Crises
2. Moonlight shadow
3. In high places
4. Foreign affair
5. Taurus
6. Shadow on the wall
7. Moonlight shadow (unplugged mix) (bonustrack)
8. Shadow on the wall (unplugged mix) (bonustrack)
9. Mistake (bonustrack)
10. Crime of passion (bonustrack)
11. Jungle gardenia (bonustrack)
12. Moonlight shadow (12 inch version) (bonustrack)
13. Shadow on the wall (12 inch version) (bonustrack)

CD 2: Live at Wembley Arena 22nd July 1983

1. Taurus i
2. Taurus ii
3. Crises
4. Moonlight shadow
5. Shadow on the wall
6. Family man