Met het debuutalbum Moonfire lijkt de Australische folkband Boy & Bear uit de schaduw te stappen van Mumford & Sons. In 2010 verzorgde het kwintet uit Sydney met verve het voorprogramma voor Marcus Mumford en consorten tijdens de Australische tournee van de Britten. De Australiërs timmerden verder aan de weg met hun ep With Emperor Antarctica en de cover van Fall At Your Feet van Crowded House. En met dit eerste volledige album, dat vorig jaar zomer al in Australië uitkwam vestigt Boy & Bear definitief haar naam.

Moonfire is een prettige, vrij milde folkplaat die zijn weg naar de cd-speler makkelijk vindt. Met de muziek (en het artwork) nemen we, ondanks de welig tierende vorst van de afgelopen week, alvast een voorschot op de lente. Frontman Dave Hosking heeft een ontwapenende, aangename voordracht en muzikaal weet de band te boeien, zonder zich uitgesproken te manifesteren.

Feeding Line is een van de singles op de plaat. Met wat steviger gitaarwerk is het een mooie mix van indiepop en folk. Hulde voor dit pareltje, dat met mandoline en wat menselijk fluitwerk nog extra cachet krijgt. De andere singles zijn ook prima. Milk & Sticks is een song vol dynamiek: Boy & Bear wisselt huppelende folkpop af met diepe uptempo passages die nieuwe dimensies openen. Part Time Believer is een meerstemmig hoogtepunt en hiermee mogen de Australiërs even plaatsnemen naast grote namen als Crosby, Stills, Nash & Young, Simon & Garfunkel en Moby Grape. Tekstueel laat de band zich hier van zijn beste kant zien:

“Oh, I remember sitting back on my balcony
I was a-listening to the Rolling Stones
See I was waiting for my dad to come home from work
So I could show him all the chords that I’d learned
See I was under the impression I was gonna lead
Some kind of simple, understated life
But now I’m living in the shadows of a memory
And I hope so, man I hope so, oh oh oh”

Is de koek hiermee op? Nee, al moet gezegd worden dat het merendeel van de overige songs niet kunnen tippen aan het eerdergenoemde trio. Op de rest van de songs trekken trekken orgel, mandoline en Dave Hosking beurtelings de aandacht naar zich toe in folky songs die flink uiteenlopen: van uptempo en energiek (Golden Jubilee) tot traag en intrigerend (House & Farm, Lordy May). Boy & Bear serveert zelfs wat afro-beat in The Village.

Zoals gezegd, Moonfire is alweer ruim een half jaar oud. Het is een mooi album, maar stiekem hopen we op een nieuwe plaat later in 2012, eentje die nóg beter is dan dit zeer verdienstelijke debuutalbum.