Het voormalige hippie en krakersbolwerk Doornroosje te Nijmegen staat bekend om zijn progressieve en nadien doorgebroken bands. Het in undergroundsferen bekende Swans is vanavond hogepriester in deze poptempel. Volle bak, waarbij men wordt gewaarschuwd dat The Swans extreem luid speelt. Oordoppen aanbevolen en gratis bij de bar verkrijgbaar.

Enkele maanden geleden zag het nieuwe album van the Swans The Sheer het levenslicht. Een album dat je vanaf het begin tot het eind volledig bij de strot neemt. Ook live neemt Michael Gira je gigantisch bij diezelfde strot. De wall of sound staat klaar om te blazen. Een voelbare donkere sfeer neemt bezit van Doornroosje. Hier staat iets te gebeuren. De zes mannen, die allen afkomstig lijken uit vervlogen tijden staan klaar om de geketende demonen een beetje vrijheid te gunnen.

Avatar met het glockenspiel, gecombineerd met het snerpende snarenspel en de stomende diepe bas komt direct dreigend over. Stilte voor de storm. Michael dirigeert wild met zijn armen zwaaiend dat er tempo in moet komen. Met een sprong van Gira worden de hellehonden uit de zwarte diepten losgelaten. Zware dreunen uit de krochten. De pulserende bas gecombineerd met de ontzettend strakke staccato drum doen je stilstaan en dwingen te luisteren. Percussionist Thor Harris, hij zit er ook uit als een Thor, bespeeld zijn orkest klokken gedurende een eeuwigheid per keer tijdens nummers, Maar zijn ze wel hoorbaar tijdens het geweld, terwijl of Gira de band als een bezetene dirigeert, Gira heeft iets te zeggen, en men zal het weten ook.

De ultra lage frequentie bromt gehele set door de woofers. Gira glimlacht. De man die satanisch zingt I’m a Coward, Put your knife in me, kraakt en grijnst van oor tot oor. Zijn satanische glimlach en doordringende blik is net zo angstaanjagend of boos dan welk nummer ook door The Swans gespeeld.

Bij The Apostate is het niet anders. Gira knielt op de grond en schreeuwt get out of my cunt. Hij springt, zwaait, beveelt, gromt, schreeuwt, en ergert zich vierkant tegen elk lid van de band, daagt uit om meer te geven, een niet hoorbaar schreeuwen een “Kom op” met braakbewegingen om te stijgen tot verdere obscure hoogten.

Gira sluit af met een prevelende gebeden waarbij hij als een bezetene staart als een door Satan zelf bezeten priester.

Oordoppen uit. Het lichaam wordt bevrijdt. 2 Uur dreun van de hoogste nieuwe kerk orde, 2 uur totale verbijstering, 2 uur aan de grond genageld. Opera van de nieuwe orde. Een nieuwe wijze van dirigeren. Gira vertoont Kunst.

De 58 jarige Michael Gira heeft niets van zijn streken verloren, zijn muziek en zeker zijn live optredens blijven een evenement op zich. Dat The Sheer een waanzinnig album was, wisten we al. Live is het nog steeds een belevenis op zich. Alleen, zonder Jarboe is The Swans toch een ietsje anders. Maar niet minder. Integendeel.